Pokój - Sarius, Gibbs

Jak firany podstarzałe, trochę się nawciągałem

Smrodem ludzkich myśli, spalin, przeszłych twarzy, biedy, marzeń

Na ścianie ślady barwy bladej

Kiedyś może i jaskrawe

Kiedyś jeszcze może miałem skrawek uczuć, ale nie ma co się żalić

Rozwalone ogrzewanie — tak opisałbym empatię

Dzwonią do mnie, dzwońcie dalej

Że się ile znamy, bracie?

Jak wytarte, wypłowiałe wykładziny

Spadły na nie buty, bluzgi, śliny, kpiny, igły

Lecz mam grube żyły tak jak mury, w których tkwimy

Jak wytarte wykładziny, w sercu dziury mam od chwili

Gdybym mógł bym wszystko zniszczył

Bo nie wrócę tych szczęśliwych

Parują jak stare szyby oczy osób w nich odbitych

Stary pokój płonie, przy tym spłonę ja i zaszczyty

Pytasz czy tu mieszkam dalej?

Miałaś ze mną być na stałe

Płoną zdjęcia, ściany całe, żegnam się, piąta nad ranem

Teraz to nieważne

Teraz dobijają się, a nie jest już otwarte

Czują dym te przyjaźnie gówno warte

Czy tylko ja nie boję się, że światło zgaśnie?

Tym razem nie boję się, że nie zasnę

Bo palę się cały na myśl kolejnej szansy

Że może to ty, nie mam już siły tak iść, więc spalam się

Spalam się cały i nie w wyobraźni

Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny

Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy

Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy

Więc spalam się cały i nie w wyobraźni

Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny

Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy

Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy

Więc spalam się cały i nie w wyobraźni

Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny

Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy

Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy

Już nie mam przyjaciół, na plecach mam tylko ich ślady

Mam słowo, co kruszy ich skały

Wspomnienia chcesz, mogę je spalić

Nie brak mi kasy i wiary, nie brak mi wiary i klasy

Wracaj do starych na klawisz

Patrzyłem śmierci do japy, nie boję się twojej twarzy

W mej głowie kończą się światy, ty jesteś taki podatny

Za chwilę skończą cię hajsy i dragi

Wykopię grób dla twoich marzeń

Za długo tu byłem sam i zdobyłem wszystko, co chciałem

Kanister benzynę grzałem, spłonęły wszystkie notatki

Więc spalam się cały i nie w wyobraźni

Banały miłości i prawdy, aż sufit mój staje się czarny

Ty z dala się trzymaj już mała, bo nie ma tu szansy

Szukam tej jednej zapałki, mój pokój jest zimny i martwy

Como cortinas viejas, tiré un poco

El hedor de los pensamientos humanos, los gases de escape, los rostros pasados, la pobreza y los sueños.

Rastros de un color pálido en la pared.

Podría ser brillante un día

Hubo un tiempo en el que podría haber tenido un poco de sentimientos, pero no hay nada de qué quejarme.

Calefacción rota: así es como describiría la empatía

Me llaman, me siguen llamando

¿Cuánto sabemos, hermano?

Como alfombras gastadas y descoloridas

Sobre ellos cayeron zapatos, farolillos, saliva, burlas y agujas

Pero mis venas son gruesas, al igual que las paredes en las que estamos atrapados

Como alfombras gastadas, tengo agujeros en mi corazón a partir de ahora

Si pudiera, lo habría arruinado todo.

porque no voy a devolver los felices

Los ojos de las personas reflejadas en ellos se evaporan como cristales viejos.

La vieja habitación está en llamas, y yo y los honores arderemos.

¿Estás preguntando si vivo aquí?

Se suponía que estarías conmigo permanentemente.

Los cuadros están ardiendo, las paredes están enteras, me despido, cinco de la mañana

Ahora no importa

Los están golpeando ahora, y ya no está abierto.

Huele esta amistad que vale la pena

¿Soy el único que teme que la luz se apague?

Esta vez no tengo miedo de no dormirme

Porque estoy en llamas en la próxima oportunidad

Que a lo mejor eres tú, ya no tengo fuerzas para andar así, así que me voy a quemar

Me quemo entero y no en mi imaginación

Banales de amor y verdad hasta que mi techo se vuelva negro

Te alejas ahora, nena, porque aquí no hay posibilidad

Estoy buscando ese partido, mi habitación está fría y muerta

Así que me quemo por completo y no en mi imaginación

Banales de amor y verdad hasta que mi techo se vuelva negro

Te alejas ahora, nena, porque aquí no hay posibilidad

Estoy buscando ese partido, mi habitación está fría y muerta

Así que me quemo por completo y no en mi imaginación

Banales de amor y verdad hasta que mi techo se vuelva negro

Te alejas ahora, nena, porque aquí no hay posibilidad

Estoy buscando ese partido, mi habitación está fría y muerta

ya no tengo amigos solo tengo sus marcas en la espalda

Tengo una palabra que rompe sus rocas

Los recuerdos que quieras, puedo quemarlos

No me falta dinero y fe, no me falta fe y clase

Vuelve a los viejos en la llave.

He estado buscando la muerte de Japón, no tengo miedo de tu cara.

Los mundos se están acabando en mi cabeza, eres tan susceptible

Te vas a quedar sin dinero y drogas en un momento

Cavaré una tumba para tus sueños.

He estado solo demasiado tiempo aquí y obtuve lo que quería

Calenté el bote de gasolina, todas mis notas se quemaron

Así que me quemo por completo y no en mi imaginación

Banales de amor y verdad hasta que mi techo se vuelva negro

Te alejas ahora, nena, porque aquí no hay posibilidad

Estoy buscando ese partido, mi habitación está fría y muerta