Sükut - Royal Babayev, Mortiferum

Səssizliyin küyündən gəlirdi qışqırıqlar

«İnanmayın!

İnanmayın, bəstəkar şahidlərə!

Bu qədər şayiə bəsdir!

Bu qədər bəstə bəsdir!

Yazığınız gəlmirmi (hə?!) can verən sətirlərə?!»

Əzilib ayaqlar altında insanlıq kitabı

Lazım deyil mənə sənin müqəddəs kitabın

Əllərim əsir artıq, beynimə dəyir güllə

Bəstəkarın vecinə deyil bunca solmuş güllər

Dekret qəbul olundu, Dionisi çağırın gəlsin

Süzsün öz şərabın, içsin qeyd eləsin

Düzsün badələri, vursun başdan-başa

Bəstəkarın sevincini onunla birgə qeyd eləsin

Süzüldü cənnətin yaşı insan olmayanda

Cəhənnəmin alovları onları yandıranda

Son vidası ilə sağollaşdı Əzrayıl da

Dünyanın sonu gəldi, son notlar vurulanda…

Boyundan hər asılan medal aşağı əyir başı

Nifrət qapısına çırpıb dağıdır adam əyin-başın

Üzümə baxan simaları dəyişmədən sərt görürəm

Hər dəfə yeni dərd görürəm, ya da ki, hədəf görürəm

Soyuqdan buza dönmək, ağrını canda hiss etmək

Burada müəllim olunca, Çində pandaya xidmət

Axtar məni əgər görsən ki, həyat çox sıxır

Adamlar bir neçə bir ola bilər, mənsə çox sıfır

Sətri anlamadan zənbilə soxsan, mənə nə?!

Necə ki, edər davam yanlış sanılan hər ənənə

Əlini tutmuşdum ölü yox diri kimi yaşamaq üçün

Artıq yaddaşıma sancsan xəncər, mənə nə?!

Düzdür, p*x iyini keçə bilməz ənbər qoxusu

Asperger sayılar, kim tuta peyğəmbər yuxusu

Bəstəkar öz notlarını salıb ələ güldürəcək

Necə hər doğulan bazar ertəsi guya keçmişi siləcək

Gritos venían del ruido del silencio

"¡No lo creas!

¡No creas en los testigos del compositor!

¡Ya basta de rumores!

¡Es suficiente composición!

¡¿No sientes pena por las líneas que dan vida?!”

El libro de la humanidad bajo los pies aplastados

No necesito tu libro sagrado

Mis manos ya están cautivas, las balas golpean mi cerebro

Al compositor no le importan las flores marchitas

El decreto fue aprobado, llama a Dionisio para que venga

Que cuele su vino y lo beba

Que sea plano, que pegue de pies a cabeza

Que celebre con él la alegría del compositor.

Cuando la era del paraíso no era humana

Cuando las llamas del infierno los queman

Azrayil también se despidió con su último adiós

Ha llegado el fin del mundo, cuando se disparan las últimas notas...

Cada medalla que cuelga de su cuello inclina su cabeza hacia abajo.

El odio llama a la puerta y destruye la ropa del hombre.

Veo las caras en mi cara dura sin cambiar

Cada vez que veo un nuevo dolor, o veo un objetivo

Pasar del frío al hielo, sentir dolor en el alma

Cuando era maestro aquí, servía pandas en China.

Búscame si ves que la vida es muy estresante

Las personas pueden ser pocas, y yo soy muy cero.

¡¿Qué pones en la canasta sin entender la línea?!

Cómo eso se suma a cada tradición que parece incorrecta

Sostuve su mano para vivir como si estuviera viva, no muerta

Me apuñalaste en el recuerdo, ¡¿qué me pasó?!

Cierto, el olor a ámbar no puede pasar el olor a p*x

Cuentas de Asperger, que atrapa el sueño del profeta

El compositor hará sus notas y se reirá

Cómo se supone que cada cumpleaños borra el pasado