Skarb - Ramona Rey

Namaluję lub ulepię skarb

Wyczaruję

Cenniejszy będzie od każdego, co los mi dał

Inspiruje mnie

Nie będzie potrzebował tyle co ja

Nie będzie musiał nawet

Nie będzie chciał

Nie będzie nałogowo chciał brać

Nałogowo brać

Nie będzie jak każdy co nazywają go zwyczajnym

I nie jak każdy co nazywa siebie sam normalnym

Energii będzie miał jak sto razy ja

Nadziei za dużo aż

A każdy, każdy, każdy dotknąć będzie chciał

Każdy dotknąć będzie chciał

Pożyczyć, potrzymać, zabrać ile się da

Dla siebie ukraść

Lub sposób znaleźć jak zdobyć go jak

Wyczarować jak

Wyczarować

Namaluję lub ulepię skarb

Wyczaruję

Schowam go najgłębiej jak się tylko da

Gdzieś go dobrze skryję

Tam najgłębiej

Tam gdzie się chowa rzeczy najskrytsze, te cenne

Skąd wieści nie dochodzą już

Najgłębiej

pintaré o haré un tesoro

voy a conjurar

Será más valioso que cualquiera que el destino me haya dado.

Me inspira

Él no necesitará tanto como yo

Ni siquiera tendrá que

el no va a querer

No será adicto a tomar

Ser adicto

No será como todos los que se llaman ordinarios

Y no como todos los que se hacen llamar normales

Tendrá tanta energía como cien veces yo

demasiada esperanza

Y todos, todos, todos querrán tocar

Todos querrán tocar

Pídelo prestado, sosténlo, toma todo lo que puedas

robar para ti mismo

O una forma de averiguar cómo conseguirlo como

Conjurar como

Evocar

pintaré o haré un tesoro

voy a conjurar

Lo esconderé lo más profundo que pueda

Lo esconderé en alguna parte

Lo más profundo allí

Donde lo más secreto, lo más preciado se esconde

Donde las noticias ya no llegan

Lo más profundo