Nie Ma Mnie Dla Nikogo - Paktofonika

Nie ma mnie dla nikogo…

Nie ma mnie dla nikogo…

Znasz to, nie?

O-o-ogólnie dostępne na bieżąco, istne życie na gorąco

Załatwiam sprawę pieklącą

Jak zwykle nowe się wtrącą, mą głowę zmącą

Często z równowagi wytrącą

Z czasem, wpływa to na mnie męcząco

Niepokojąco, z natłokiem spraw stresująco

Wiesz, w ciągłym pędzie, biegu, szarych ludzi szeregu

Czasem w błędzie.

Szczegół!

Pośród twardych reguł

I na śniegu ślady, ludzkiej defilady

Ściemniane obiady, zajob do przesady

Praca, laska, dom, wykłady, kumple i skład ponad składy

Super podkłady, wywiady, kolejne estrady

Całe miriady tych kwestii

Nie dałbym rady bez autosugestii

Załatwić tych z tych leżących w mej gestii

Wtłoczony w szablon monotonii jak w Diablo

Wyrwany z agonii, w matni problemowej toni

W nieustannej pogoni za spokojem

Czasem spędzanym we dwoje

Gdy nastroje tworzą sentymentalne przeboje

Kiedy wiem na czym stoję

Swoje, smutki na partnerki ramieniu koję

Całe roje spraw zostawiam poza pokojem

Poję energię na kolejne boje

Gnoję wewnętrzną paranoję

I w kierat wkraczam, wpierw się dwoję

Cele wyznaczam, potem troję

Z drogi nie zbaczam poza terytorium działań nie wykraczam

(Nie wykraczam) — przytaczam sens mej nieobecności

Z konieczności odcięcia od rzeczywistości

Bo smak wolności szkicuje

Szkielet życia abstrahującego od skłonności

Do zawiłości — do duchowej starości

Ogłaszam wszem i wobec, nie ma mnie dla ludzkości

Chcę mieć spokój w stresowych sytuacji natłoku

Jestem jak statek zadokowany w doku

Od półtora roku, nikogo na widoku

Tylko dźwięki hip hopu na dziewiątym piętrze w bloku

Tak między nami, sam na sam z płytami

Nikt mi nie da tego co to właśnie da mi

Badam grunt pod stopami, gdzie mi kurwa z butami?

To jak Koontza szepty słyszane za uszami

Wciąż sami jak palec co dobrze nie wróży (wróży)

Obcy jak ósmy pasażer podróży

Milionami, na przestrzeni Ziemi rozsiani

Obcują tu obcy wyobcowani

Ludzie, co to ma być?

Pytam co to ma znaczyć?

Tego wrogom nie można wybaczyć

Niestety, wszystko ma swe priorytety

Vis-à-vis z drzwiami od pokoju do planety

Panie i panowie, są tacy co stają na głowie

Tak jakby wszyscy byli w zmowie

Do czasu aż sobie jeden z drugim uzmysłowi

Jacy oni wszyscy są małostkowi

Aż rzygać się chce… ten kto to wie kurwa

Życie upstrzone jak gołębim gównem bulwar

Zrobi tak jak ja, pójdzie własną drogą

Prócz cienia nie ma ze mną nikogo

W powietrzu czuć Heinekenem, gdy żegnam się z problemem

Pokój dla tych co w pokoju są sam na sam z tym sound systemem

Wiem, że czasem trudno być dziś Supermanem

Gdy wtłaczany pod ciśnieniem stres jest działań terenem

Znam jak ty te noce nieprzespane, by nad ranem

Zawikłane kwestie podejść z nowym planem jak z taranem

Dokładnie znam to mam te same myśli skołatane

Znam to, jest mi znane uczucie z tym związane

Co jest grane?

Marzenia niewypowiadane

Zapominane, bo nie doczekałem się na zmianę

Przekonanie, że po którymś ciosie się nie wstanie

Co jest grane?

Czasem głupie pytanie, nie?

Bakanie, popadanie w manię

Życie diametralnie inne niż to na ekranie

Walka o przetrwanie i kombinowanie

Wprowadza mnie w stan gdzie jest zdecydowanie

Za dużo sytuacji, które szybko nużą nużą

Za dużo ruchów, które niczemu nie służą

Dużo, za dużo akcji, które wszystko burzą

Tu, które źle wróżą tak jak cisza przed burzą

I łżą jak psy, pierdoląc trzy po trzy

Ej, ej, ej ty, trzeba było myśleć gdy

Po fakcie łzy zalały ci oczy

I tak przez siedem dni, dzień w dzień ten sen się śni

Tak więc witam cię dniu z poziomu fotela

Z wnętrzy M3 — witam cię, dniu niewdzięczny

Tu, po tej drugiej złej stronie tęczy

Witam (witam) bez kwiatów naręczy

Bez zastrzeżeń dzień, który przede mną piętrzy

Jeszcze większy cień nad światem wewnętrznym

Witam, choć z dnia na dzień bardziej niezręczny

Jest tenże gest nikt mnie nie wyręczy

Wiesz jak męczy myślenie o stanie rzeczy

Wiesz jak jest, gdy czyjś czyn czyimś słowom przeczy

Wiesz jak to leczyć, lecz to kaleczy

Race THC jak dwa ostrza mieczy

Na razie walczę i na jaranie warczę

Chcesz, też uwierz, ja dostarczę ci tarczę

Może nie wystarczę ale będę tuż obok

Prócz ciebie nie ma mnie dla nikogo

Nie ma mnie dla nikogo…

Nie ma mnie dla nikogo…

Estoy ausente para todos...

Estoy ausente para todos...

Lo sabes, ¿no?

O-o-generalmente disponible de forma regular, vida real caliente

Yo me ocupo del asunto ardiente

Como de costumbre, los nuevos se cortarán, mi cabeza se confundirá

A menudo te molesta

Con el tiempo, se vuelve agotador para mí.

Inquietante, estresante y estresante.

Ya sabes, en un apuro constante, corriendo, la gente gris se alinea

A veces mal.

¡Detalle!

En medio de reglas duras

Y rastros de un desfile humano en la nieve

Cenas teñidas, pásate por la borda

Trabajo, chica, hogar, conferencias, amigos y un almacén encima de los almacenes.

Grandes pistas de acompañamiento, entrevistas, nuevos escenarios.

Una gran cantidad de estos problemas

No podría hacerlo sin autosugestión.

Tratar con los de los que están bajo mi control

Exprimido en un patrón monótono como en Diablo

Rescatado de la agonía, en un fondo problemático

En una búsqueda constante de la paz

tiempo que pasamos juntos

Cuando los estados de ánimo crean éxitos sentimentales

Cuando sé dónde estoy parado

Calmo mis penas en el hombro de mi pareja

Dejo mis enjambres fuera de la habitación

Consumo energía para las próximas boyas

Saqué mi paranoia interior

Y entro en la caminadora, primero doblo

Me puse metas, luego tres

No me desvío del camino más allá del territorio de mis actividades.

(No voy) - Estoy citando el significado de mi ausencia

Por necesidad de estar aislado de la realidad

Porque el sabor de la libertad es un boceto

El esqueleto de una vida que desprecia las inclinaciones

A la complejidad - a la vejez espiritual

Anuncio a todos y cada uno, no estoy aquí por la humanidad

Quiero tener tranquilidad en la multitud de situaciones estresantes.

Soy como un barco atracado en un muelle

Durante un año y medio, nadie está a la vista.

Solo los sonidos del hip hop en el noveno piso de un bloque de pisos

Entre nosotros, a solas con los discos

Nadie me dará lo que me dará

Estudio el suelo bajo mis pies, ¿dónde carajos tengo mis zapatos?

Es como los susurros de Koontz detrás de las orejas.

Todavía solo como un dedo que no es un buen augurio (un buen augurio)

Extraños como el octavo pasajero de un viaje

Por millones, repartidos por la Tierra

Está habitado por alienígenas alienados.

Gente, ¿qué se supone que es esto?

Pregunto ¿Qué se supone que significa eso?

Este enemigo no puede ser perdonado

Desafortunadamente, todo tiene sus prioridades.

Vis-à-vis con puerta de habitación a planeta

Señoras y señores, hay quien se pone patas arriba

Como si todos estuvieran coludidos

Hasta que uno se da cuenta uno con el otro

que chiquitos son todos

Tienes ganas de vomitar... el puto que lo sabe

La vida manchada como mierda de paloma en un bulevar

Él hará como yo, seguirá su propio camino.

Aparte de la sombra, no hay nadie conmigo

Heineken está en el aire mientras me despido de un problema

Sala para los que están solos en la habitación con este sistema de sonido

Sé que es difícil ser Superman hoy

Cuando se fuerza bajo presión, el estrés es el campo de acción

Sé cómo estas noches sin dormir hasta la mañana

Cuestiones complejas para abordar con un nuevo plan como con un ariete

Lo sé exactamente, tengo los mismos pensamientos confusos.

Lo sé, sé el sentimiento asociado con él.

¿Que pasa?

Sueños tácitos

Olvidado porque no vi un cambio

La creencia de que no te levantarás después de un golpe

¿Que pasa?

A veces una pregunta tonta, ¿no?

Bakanie, cayendo en manía

La vida es diametralmente diferente de lo que es en la pantalla

Lucha por la supervivencia y la combinación.

Me pone en un estado en el que definitivamente está

Demasiadas situaciones que rápidamente cansan

Demasiados movimientos que no sirven para nada

Mucha, demasiada acción que rompe todo

Aquí ese mal augurio así como la calma antes de la tormenta

Y mienten como perros follando de tres en tres

Oye, oye, oye tú, tenías que pensar cuando

Después del hecho, las lágrimas inundaron tus ojos.

Y así durante siete días, día tras día, este sueño se sueña

Entonces, hola al día desde tu sillón

Desde el interior de la M3 - hola, día desagradecido

Aquí, en el otro lado equivocado del arcoíris

hola (hola) sin flores

El día que tengo por delante no está reservado

Una sombra aún mayor sobre el mundo interior.

hola, pero mas incomodo dia a dia

Hay este gesto, nadie puede hacerlo por mí

Ya sabes lo cansado que es pensar en el estado de las cosas.

Ya sabes lo que es cuando la acción de alguien contradice las palabras de otra persona.

Sabes como curarlo, pero duele

Corre THC como dos espadas

Por ahora, lucho y le gruño al monstruo.

Si quieres, cree también, te proporcionaré un escudo.

Tal vez no sea suficiente, pero estaré allí

Aparte de ti, no tengo a nadie para mí

Estoy ausente para todos...

Estoy ausente para todos...