Karaçalı - Orhan Gencebay

Bıktım artık, bıktım artık

Bıktım artık her gün ölmekten

Ey vefasız bıkmadın mı

Beni hep böyle görmekten?

Sen de ağlayandan zevkini alır oldun

Dünya hâli gibi sen de mi bozuldun?

Sevmek yaşamanın temeli değil mi?

Yazık kendini bile sevmeyi unuttun?

Git, git, git, git

Dilim sana git derse, kalbim gel, gel diyor

Bıkmış gönül çileden, aşktan kork, kork diyor

Ne kararsız insanım, gönlüm senden geçmiyor

Çok seviyor, çok seviyor

Bahtıma takılan kara çalı gibi

Bıraktın gönlümü toz duman içinde

Göz gözü görmüyor, bir ihtilal mi var?

Kaybettim kendimi ben kendi içimde

Git, git, git, git

Dilim sana git derse, kalbim gel, gel diyor

Bıktı gönül çileden, aşktan kork, kork diyor

Ne kararsız insanım, gönlüm senden geçmiyor

Çok seviyor, of çok seviyor

Estoy cansado de eso, estoy cansado de eso

Estoy cansado de morir todos los días.

Oh desleal, ¿no estás cansado?

¿Verme así todo el tiempo?

También obtienes placer de llorar.

¿Estás deteriorado como el estado del mundo?

¿No es el amor la base de la vida?

Lástima que te olvidaste incluso de amarte a ti mismo?

Vamos vamos vamos vamos

Si mi lengua dice ve, mi corazón dice ven, ven

El corazón está harto de los ultrajados, dice miedo amor, ten miedo

que indecisa soy, mi corazon no pasa por ti

ella ama tanto, ella ama tanto

Como un arbusto negro en mi fortuna

Dejaste mi corazón en polvo y humo

Los ojos no pueden ver, ¿hay una revolución?

Me perdí dentro de mí

Vamos vamos vamos vamos

Si mi lengua dice ve, mi corazón dice ven, ven

El corazón está harto de los enfurecidos, miedo amor, miedo dice

que indecisa soy, mi corazon no pasa por ti

ella ama tanto, ella ama tanto