Çoban Yıldızı - Orhan Gencebay

Tayfuna tutuldum aşk deryasında

Yönümü yitirdim, yüzer dururum

Sahile vurduğum dertler adasından

Dolmayan çilemi yazar dururum

Sezince boyundan büyük nazını

Prenses sanmıştım çoban kızını

Armağan ettiği çam sakızını

Ya sabır taşında ezer dururum

İltifat eylesem, «Sus» der, istemez

Şiirler söylesem, «Kes» der, istemez

İsyankar olurum ister istemez

Canımdan usanır, bezer dururum

Aklında iki gün birini tutmaz

Deli etmek için beni unutmaz

Bugünkü adresi yarını tutmaz

Mahalle mahalle gezer dururum of

Aman, of of, of-of, of, of-of

Her gece teklifsiz rüyama girer

Uykumu bölmenin zevkine erer

Önüme bir yığın bilmece serer

Ağlaya ağlaya çözer dururum

Bir zaman baş tacı ettiği bendim

Nereye layıktım, nereye kondum

Kapıya atılmış paspasa döndüm

Çiğneyip geçtikçe tozar dururum of

Aman, of of, of-of, of, of, of

Me atrapó el tifón en el mar del amor

He perdido mi camino, estoy flotando

De la isla de problemas que lavé en tierra

Sigo escribiendo mi fresa sin llenar

El hocico de Sezince es más grande que su altura.

Pensé que la hija del pastor era una princesa.

La goma de pino que dio

O estoy aplastando la piedra de la paciencia

Si le hago un piropo, me dice "Cállate", no quiere

Si canto poemas, dice "Corta", no quiere

me vuelvo rebelde

Me canso de mi vida, estoy cansado

No puede recordar uno por dos días.

No olvides que te vuelvo loco

La dirección de hoy no es válida para mañana

He estado caminando barrio por barrio

Oh, de, de, de, de, de

Cada noche él persigue mis sueños

Se complace en interrumpir mi sueño

Pone un montón de enigmas ante mí

sigo llorando y resolviendo

Yo fui el que una vez tuvo la corona

¿Dónde fui digno, dónde me pusieron?

Me volví hacia la alfombra tirada en la puerta.

Sigo quitando el polvo mientras mastico

Oh, de, de, de, de, de, de