Genethlia - Notis Sfakianakis

Στα μονοπάτια του καημού

Στη γέφυρα του στεναγμού

Μ' έκανε η μάνα μου

Μια φθινοπωρινή βραδιά

Ζωή την κρύα σου καρδιά

Είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές

Όμορφες και χρωματιστές

Με νανουρίζανε

Και τα ματάκια τα μικρά

Είδαν του κόσμου τ' αγαθά

Και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό

Και το νεράκι μου γλυφό

Που με μεγάλωνε

Κι απέναντι στη κούνια μου

Η μοίρα η κακούργα μου

Και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό

Σαν κάτι να `θελα να πω

Μα δε με νιώσανε

Μια λυπημένη αναπνοή

Για την πουτάνα τη ζωή

Που μου χρεώσανε

(επωδός)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα

Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα

Ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα(x2)

(Στροφή 2)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα

Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω

Και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά

Στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα

Ισορροπία σταθερή

Για να προλάβω τη ζωή

Όμως την πάτησα

Μονό το «α» και το «χ»

Στη σχολική μου εποχή

Πρωτοσυλλάβισα

Γι αυτό το «αχ» και το «γιατί»

Όπου βρεθώ μ' ακολουθεί

Κι ας σαραντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός

Και γω στο δρόμο μου σκυφτός

Έκανα όνειρα

Έτυχε να `μαι απ' αυτούς

Που κολυμπάνε στους αφρούς

Και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής

Σαν τις σταγόνες της βροχής

Όμως ποιος νοιάζεται

Και την αόρατη πληγή

Που μέσα μου αιμορραγεί

Ποιος τη μοιράζεται

(Επωδός)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα

Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα

Ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα(x2)

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα

Άλλα μου δείξανε κι άλλα εγώ αντίκρισα

Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω

Και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω (x2)

Por los caminos de la miseria

En el puente de los suspiros

mi madre me hizo

una tarde de otoño

Vive tu corazón frío

Vieron mis ojos

Con sonajeros de plástico

hermoso y colorido

me estaban cantando

Y los ojitos

Vieron los bienes del mundo

y estuvieron de acuerdo

mi leche era amarga

Y mi pequeño glifo de agua

eso me crio

Y frente a mi cuna

El destino es mi villano

Y estaba orgulloso de mí

Mi llanto fue confuso

Como algo que quería decir

Pero no me sintieron

un aliento triste

Por la vida de puta

me cobraron

(abstenerse)

Así empecé, así empecé

No me pidieron de por vida, pero me acostumbré a ti

Como un águila herida en el suelo

Busco fuerzas para aguantarme quieto (x2)

(Turno 2)

Así empecé, así empecé

Algunas me las mostraron y otras las vi

Dios mío, aunque supiera qué día moriría

Y de mi cumpleaños de muerte para hacer

Sobre barro y clavos

En el mundo injusto, primero puse un pie en el fuego

Equilibrio estable

para atrapar la vida

Pero lo presioné

Solo "a" y "x"

en mi edad escolar

primero deletreé

Por este "ah" y el "por qué"

Donde quiera que esté, él me sigue

Incluso si tuviera cuarenta

Así pasó el tiempo

Y sigo mi camino agachado

tuve sueños

resulto ser uno de ellos

nadando en la espuma

Y en las aguas turbias

La sangre del alma está goteando

como gotas de lluvia

Pero a quién le importa

Y la herida invisible

Que sangra dentro de mi

quien lo comparte

(Abstenerse)

Así empecé, así empecé

No me pidieron de por vida, pero me acostumbré a ti

Como un águila herida en el suelo

Busco fuerzas para aguantarme quieto (x2)

Así empecé, así empecé

Algunos me mostraron y otros vi

Dios mío, aunque supiera qué día moriría

Y mi cumpleaños de muerte por hacer (x2)