Son Uyku - Norm Ender

-Sana daha iyi bir çocukluk yaşatmayı dilerdim

+Seni hayal kırıklığına uğratmayacağım

Bir çığlık bulsam hiç susmayan

Veya bir cümlede beni anlatan

Gittin gideli sonsuz bir acı

Ölümün önüne geçemedim yok ilacı

İlk ve son nefes ürkek bu beden

Nedensizim sana yakışmaz kefen

Sormaya korktum «Meleğim nerde?»

Tanrım hesap ver şimdi sıra sende

Hicran bu kesik eksik kalbim

Her gece sancı odamda hayalin

Külleri üfle ama ben yandım

Günlerim hezeyan sensiz kaldım

Sen düş ve gülüşlerime umuttun

Çiviler çaktılar sanki kalbe

Yeryüzünde bak bi hayat unuttun

Bu çocuk sensiz yapamadı Anne

Dünya bir film açılır perden

Mutlu son da yok kaçar hep senden

Nefret edersin seyircilerden

Sahnesi gerçek tek oyun ölümdür

Dünya bir film açılır perden

Mutlu son da yok kaçar hep senden

Nefret edersin seyircilerden

Sahnesi gerçek tek oyun ölümdür

Solgun her surat yalanla boyanır

Rüya biter kul gerçeğe uyanır

Sonbaharı sevmiyor hiç bi' yaprak

Söz geçer mi kadere bu kara toprak

Sövdümse beden zamanla gelişir

Güldümse neden sanma ki degişir

Derdi bilmeden sözler avutmaz

Göz yaşı aksın bu gönül unutmaz

Durgunum artık suçumu ararken

Bakan bi' kör var seçimi yaparken

Hayatı oynar amacı biçimsiz

Sarhoştur acım sonucu geçimsiz

Aynı hüzündür sendeki duygu

Ölüme sözümdür bendeki uyku

Anlamı yok doğan her güne lanet

Bu çocuk sensiz yapamadı affet

Dünya bir film açılır perden

Mutlu son da yok kaçar hep senden

Nefret edersin seyircilerden

Sahnesi gerçek tek oyun ölümdür

Dünya bir film açılır perden

Mutlu son da yok kaçar hep senden

Nefret edersin seyircilerden

Sahnesi gerçek tek oyun ölümdür

Yo, Bornova

Dünya bir film açılır perden

Mutlu son da yok kaçar hep senden

Nefret edersin seyircilerden

Sahnesi gerçek tek oyun ölümdür

Dünya bir film açılır perden

Mutlu son da yok kaçar hep senden

Nefret edersin seyircilerden

Sahnesi gerçek tek oyun ölümdür

(Tek oyun ölümdür, tek oyun ölümdür)

Kötü, bi' erkek kadar kötü ve acı kadar gerçek

Ama sen annen gibisin, bu yaşanmaz dünya için fazlasıyla zekisin

Ojalá pudiera darte una mejor infancia

+No te defraudaré

Si encuentro un grito que nunca se detiene

O describiéndome en una oración

Es un dolor interminable desde que te fuiste

No pude evitar la muerte, no hay medicina.

Primer y último aliento, este cuerpo tímido

Estoy sin razón, no te conviene, mortaja

Tenía miedo de preguntar "¿Dónde está mi ángel?"

Dios dale cuenta ahora te toca a ti

Hicran, este corte me falta el corazón

Tu sueño cada noche en mi cuarto del dolor

Sopla las cenizas pero estoy quemado

Mis días son delirantes, me quedo sin ti

Eras esperanza para mis sueños y sonrisas

Es como si clavaran clavos en el corazón

Mira en la tierra, olvidaste una vida

Este chico no podría prescindir de ti, mamá.

El mundo es una cortina de cine.

No hay final feliz, siempre se te escapa

odias a la audiencia

El único juego cuya escena es real es la muerte.

El mundo es una cortina de cine.

No hay final feliz, siempre se te escapa

odias a la audiencia

El único juego cuya escena es real es la muerte.

Cada cara pálida está pintada con mentiras

El sueño termina, el sirviente despierta a la verdad

No le gusta el otoño, sin hojas.

¿Habrá una palabra para esta tierra negra?

Si lo juro, el cuerpo se desarrolla con el tiempo.

Si me reí, ¿por qué no crees que cambiará?

Las palabras no consuelan sin conocer el problema

Que fluyan las lágrimas, este corazón no olvidará

Estoy estancado ahora buscando mi culpa

El ministro está ciego mientras toma la decisión.

Él juega la vida, su propósito no tiene forma.

Está borracho por mi dolor, es un incompetente

Es la misma tristeza que sientes

El sueño es mi promesa a la muerte

No tiene sentido maldecir cada día que nace

Este chico no podría prescindir de ti, perdóname.

El mundo es una cortina de cine.

No hay final feliz, siempre se te escapa

odias a la audiencia

El único juego cuya escena es real es la muerte.

El mundo es una cortina de cine.

No hay final feliz, siempre se te escapa

odias a la audiencia

El único juego cuya escena es real es la muerte.

No, Bornova

El mundo es una cortina de cine.

No hay final feliz, siempre se te escapa

odias a la audiencia

El único juego cuya escena es real es la muerte.

El mundo es una cortina de cine.

No hay final feliz, siempre se te escapa

odias a la audiencia

El único juego cuya escena es real es la muerte.

(Un juego es la muerte, un juego es la muerte)

Malo, malo como un hombre y real como el dolor

Pero eres como tu madre, demasiado inteligente para este mundo inhabitable.