Люстэрка - Nizkiz

Так губляю вочы блакiтныя ў чырвоным.

Застаючыся сам насам сабе незнаемы.

Не адчуваю час...

Я гляджу ў люстэрка i мераю ў iм адлегласць

Да тваiх прывiдаў, маўклiва, дзiўных дагэтуль.

Што разбуралi нас

Цiха лунае гук.

Раю застацца тут.

Дзе мы супраць усiх.

Нерухома дэманы твае спяць у коме.

Гэта наш амаль новы шанец.

Дык прымай мае віншаваннi.

Так блукаюць думкi адлiгаю крадучыся

Мы даўно ня тыя з табою,

Кiм нас усе лiчаць

Зноў i таму, вiдаць,

Я малюю зоркi бясконца на яе целе

І фатаграфую ў цемры здымнай кватэры,

Каб сонца не спужаць.

Цiха лунае гук.

Раю застацца тут.

Дзе мы супраць усiх.

Нерухома дэманы твае спяць у коме.

Гэта наш амаль новы шанец.

Дык прымай мае віншаваннi.

Entonces pierdo mis ojos azules en rojo.

Quedarnos solos nos es desconocido.

no siento el tiempo...

Me miro en el espejo y mido la distancia en él.

A tus fantasmas, en silencio, extraño hasta ahora.

Eso nos destruyó

El sonido es silencioso.

Te aconsejo que te quedes aquí.

Donde estamos contra todos.

Inamovibles tus demonios duermen en coma.

Esta es nuestra casi nueva oportunidad.

Así que acepta mis felicitaciones.

Así que los pensamientos errantes se descongelan sigilosamente

Hace mucho que no estamos contigo

¿En quién pensamos todos?

Nuevamente, por lo tanto, aparentemente

Dibujo estrellas sin fin en su cuerpo

Y toma una foto en la oscuridad de un apartamento alquilado,

Para no asustar al sol.

El sonido es silencioso.

Te aconsejo que te quedes aquí.

Donde estamos contra todos.

Inamovibles tus demonios duermen en coma.

Esta es nuestra casi nueva oportunidad.

Así que acepta mis felicitaciones.