Para - Natalia Szroeder

Za dużo spraw, za dużo spięć

Spóźniona biegnę

Omijam ludzi sznur

Za parę kaw, za parę zdjęć

I nie potrzebnie, za karę

Jakby znów

Kiedyś i ja, kiedyś i mnie

To obojętne

Się stanie jeden plus

Minie mi drive i minie chęć

A miny wściekłe

Nie będą boleć już

Sen z powiek sama sobie

Spędzam jak kat

I znów zalewa mnie żal

W tych obcych twarzach ogień

Klękam bez szans

Kogo obchodzi

Mój żal

Za mało jem, za mało śpię

A tyle słyszę, że mam o siebie dbać

Nie szukać dram, dać sobie czas

Aż się wyliżę, to zwykle trochę trwa

Demasiadas cosas, demasiadas tensiones

Se me hace tarde

echo de menos la cuerda

Por unos cafés, por unas fotos

Y no necesariamente como un castigo.

tipo de nuevo

Érase una vez y yo, y una vez sobre mí

No importa

Una ventaja sucederá

Mi impulso pasará y ya no querré

Y las expresiones furiosas

ya no dolerán

sueña contigo mismo

gasto como un gato

Y el arrepentimiento me inunda de nuevo

Fuego en esas caras alienígenas

Me arrodillo sin oportunidad

A quién le importa

mi arrepentimiento

Como muy poco, duermo muy poco

Y escucho tanto que tengo que cuidarme

No busques dramas, tómate tu tiempo

Por lo general, toma un tiempo hasta que lo supero