Przypadek Hermana Rotha - Myslovitz

Lubię siłę czerni

I nieużywania słów

Wszystkiego, co niezmienne

W nicości za oknem, gdy budzą się mgły

Lubię starych ludzi

Bo starość jest jak mgła

Patrząc wprost w jej pustkę

Pragnę tym bardziej, im więcej mam lat

Ty, on i ja

Środek jakby był ze szkła

Nie zapomnę tamtych dni

Szukałem Cię w odbiciu szyb

Tonę we współczuciu

Głębiej z każdym dniem

I choć wiem, że już nie wrócisz

Moim życiem wciąż szarpie niepewność i zgiełk

Ty, on i ja

Środek jakby był ze szkła

Nie zapomnę tamtych dni

I szukam Cię…

Bo tak mało wciąż wiem

Tak mało wciąż jest

W tym wszystkim… mnie

Me gusta la fuerza del negro.

y no usar palabras

Todo lo que no puede cambiar

En la nada fuera de la ventana cuando las nieblas se despiertan

me gusta la gente mayor

Porque la vejez es como una niebla

Mirando directamente a su vacío

Lo quiero tanto más, cuanto mayor soy

tu, el y yo

El interior parece de cristal.

no olvidare esos dias

te buscaba en el reflejo de las ventanas

Me estoy ahogando en compasión

Más profundo con cada día

Y aunque sé que no volverás

Mi vida todavía está desgarrada por la incertidumbre y la agitación.

tu, el y yo

El interior parece de cristal.

no olvidare esos dias

Y te estoy buscando...

porque aun se muy poco

Todavía hay tan poco

En todo esto… yo