Blog Filatelistow Polskich - Myslovitz

Nowy wpis, to ja i moich kilka chwil

Jakiś wzrost i wiek.

Wolny dzień, 64 kilo mnie

Wreszcie pusty dom.

Feta, dex, klaser prawie pełny już

Pod powieki coś.

Wszystko to, co można, co użyźnia mózg

Doświadczenie mam.

Wielki strzał, a bez recepty czekam więc

Aż coś zacznę czuć.

Chmury, dym, tysiące twarzy, smog i Bóg

Już wczytało się.

Czy ja jestem tu, nie czuję nic

Już nie oddycham, nie wiem, jak na twarzy krzyk

Obraz ściemnia się, faluję, tracę wzrok

Nie wiem co to jest

Wykręca głowę mi

Krew gotuje się i ręce drżą

Jak plastelinę wgniata mnie w dywanu włos

Jedna tylko myśl, przeczekać skończyć to

Wracam patrzę, wiem, było bardzo źle

Byłem blisko, by dowiedzieć się

Czy zakończeniem dziurą śmierć czy brama jest

Trzeba dotknąć dna, naprawdę czy to tu?

Nie wiem gdzie to jest

Wystarczy, czy to już?

La nueva entrada soy yo y mis pocos momentos.

Algo de altura y edad.

Día libre, 64 kilos de mí

Finalmente una casa vacía.

Feta, dex, el sello está casi lleno ahora

Algo debajo de los párpados.

Todo lo que hay para fertilizar el cerebro.

Tengo experiencia.

Gran disparo, por lo que estoy esperando sin receta.

Hasta que empiezo a sentir algo.

Nubes, humo, miles de rostros, smog y Dios

Ya está cargado.

Estoy aquí no siento nada

Ya no respiro, no sé gritar

La imagen se oscurece, agito, pierdo la vista

No sé qué es

me tuerce la cabeza

La sangre hierve y las manos tiemblan

Como plastilina, mi cabello se presiona en la alfombra

Solo un pensamiento, espera a que termine

Vuelvo, lo sé, fue muy malo

estuve cerca de averiguarlo

Si el final es la muerte o la puerta

Tienes que tocar el fondo, ¿realmente está aquí?

Yo no sé donde está

¿Ya es suficiente?