Powrot Do Przeszlosci - Mor W.A., Wigor Mor W.A., Łyskacz

Minęło kopę lat, ten dziecięcy świat

W nas żyje cały czas

Beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci x2

Na obrzeżach miasta zasadzone

Osiedle całe skąpane w betonie

Rodziny tutaj przydzielone

Często wielodzietne, przez prezesów mieszkaniowych zrodzone

Ludzkie epizody, budzące zgody, niezgody

Po dzień dzisiejszy też nie rozerwalne przyjaźnie

Wtedy to dopiero każdy miał wyobraźnię

Małolaci głodni wrażeń

Każdy dążył tylko, do spełnienia swoich najskrytszych marzeń

Nie zważając na konsekwencje

Na pograniczu narażeń od najmłodszych lat snuły się anegdoty

Matka powtarzała — ty nie pasujesz do tej hołoty

Słuchać tego nie miałem najmniejszej ochoty

Brałem klamoty i już biegiem na podwórze

Żeleźniaki, maściaki standard niebylejaki

Już jako dzieciaki nieźle sobie radziliśmy

Na nogi postawiliśmy całą naszą okolice (proste)

W szoku byli rodzice, kiedy to przynieśliśmy

Do domów pierwszy zarobiony uczciwie hajs

Jego sobie nie przywłaszczyliśmy, z nimi się dzieliliśmy

Dla nas wszystkich była to nie lada gratka

Wychowani na kartkach, dalej akcja wartka

W szkole niejedna wpadka, na wywiadówkach

Matka musiała wysłuchiwać tych wszystkich uwag na mój temat

Dla przykładu później musiała mnie zrugać

To jednak nie była metoda

To ten rejon przede wszystkim mnie wychował

Nigdy nie będę tego żałował, blok artystyczny, vis a vis Pekin

Rodzice w pracy, pociechy zostawione bez opieki

Minęło kopę lat, ten dziecięcy świat

W nas żyje cały czas

Beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci

Patrzę na zegar, w myślach cofam wskazówki

Widzę moje osiedle z czasów podstawówki

Wszystkie miejsca znajome, przy których czułem się malutki

Duży skwer przed blokiem, z drzewem na środku rosnącym

Tam rzucaliśmy się głogiem (i wspinaliśmy wśród pnączy)

Z tym miejscem wiele mnie łączy, gdzie z kolegami zajarani

Między klombami z betonu podpalaliśmy saletrę

Nikt nie chciał wracać do domu jak jeszcze było przed zmierzchem

Dni wtedy były beztroskie, a życie takie piękne

Choć z roku na rok coraz bardziej świadome

Coraz więcej chwil spędzanych poza domem

Pierwszy zarobek i pierwsze szlugi spalone

Pamiętasz ziomek?

(pewnie, że pamiętam)

Jak cieć z budowy deptał nam po piętach

Karkołomne eskapady na budowę metra

I fundamenty kościoła komu do szczęścia wtedy potrzebna była szkoła

Kto wtedy chodził na lekcje kiedy dookoła były atrakcje większe

To były dobre czasy, dobre czasy

To było dobre miejsce (to było dobre miejsce)

Kiedy tak rejonem się przechadzam

Myślami wracam przyglądam się chodnikowi

Tu stawiałem pierwsze kroki

To przetarte szlaki przez nasze nogi

Z czasem asfaltem wylane drogi

Co to były za czasy, donaldy za baksy

Pod pewexem od cinkciarzy

No i pierwsze bronksy — Warka w baryłkach na wagsach

A na kolanach Asia cichodajka, życie to bajka

Urwis myślał co tu zbroić i czasu nie trwonił

Byle by pośmigać z ekipą na rollerkach

Pyknąć w Warszawiaka, no i jakaś prywatka

Małpka flaszka na zapojkę byle co

Wtedy nikt nie wiedział co to koks

Na topie była Samantha Fox i Sabrina Salermo

Kolorofony, Unitra stereo, do północy zabawa

Po powrocie w domu raban

Starzy znowu założyli szlaban

A koleżka na gigancie, trzeba było kopsnąć żarcie

I z dnia na dzień, niespodziewanie

Przywitało mnie dorosłe życie

Lecz o dzieciństwie nigdy nie zapomnę

To we mnie żyje, beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci

Minęło kopę lat, ten dziecięcy świat

W nas żyje cały czas

Beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci x

Ha pasado mucho tiempo, el mundo de este niño

Él vive en nosotros todo el tiempo

La existencia despreocupada de los hijos adultos.

No hay nada como volver a la basura vieja x2

Plantado en las afueras de la ciudad

Toda la finca está bañada en hormigón.

Familias asignadas aquí

A menudo con muchos hijos, nacidos de presidentes de vivienda

Episodios humanos que suscitan acuerdo y desacuerdo

Hasta el día de hoy, amistades inquebrantables.

Solo entonces todos tenían imaginación.

Niños hambrientos de emoción

Todos se esforzaban por cumplir sus sueños más íntimos.

Independientemente de las consecuencias

En el límite de la exposición, hubo anécdotas desde la edad más joven.

Madre seguía diciendo: no encajas en esta gentuza

no tenia ganas de escucharlo

Tomé la basura y ya estoy corriendo para el patio

Żeleźniaki, estándar maściaki no cualquiera

Estábamos bien cuando éramos niños.

Ponemos de pie a todo nuestro barrio (simple)

Nuestros padres se sorprendieron cuando lo trajimos.

El primer dinero ganado honestamente se va a casa.

No nos lo apropiamos, lo compartimos con ellos.

fue un verdadero placer para todos nosotros

Criado en cartas, la acción continúa

Muchos deslices en la escuela, en las entrevistas

Mi madre tuvo que escuchar todos estos comentarios sobre mí.

Por ejemplo, me tuvo que regañar más tarde.

Sin embargo, este no era un método

Fue esta área la que me elevó por encima de todo.

Nunca me arrepentiré, bloque de arte, vis a vis Beijing

Padres en el trabajo, niños desatendidos

Ha pasado mucho tiempo, el mundo de este niño

Él vive en nosotros todo el tiempo

La existencia despreocupada de los hijos adultos.

No hay nada como volver a la basura vieja

Miro el reloj, en mi mente vuelvo atrás las manecillas

Puedo ver mi urbanización desde la época de la escuela primaria.

Todos los lugares familiares que me hicieron sentir pequeño

Un gran cuadrado frente al bloque, con un árbol creciendo en el medio.

Allí tiramos espino (y trepamos entre enredaderas)

Tengo mucho en común con este lugar, donde estoy drogado con mis amigos.

Prendemos fuego al salitre entre parterres de cemento

Nadie quería volver a casa como estaba antes del anochecer.

Los días eran despreocupados entonces, y la vida era tan hermosa

Aunque cada año somos más conscientes

Cada vez más tiempo fuera de casa

Primeras ganancias y primeros cigarrillos quemados

te acuerdas hermano?

(seguro que me acuerdo)

Como un corte del sitio de construcción, estaba sobre nuestros talones

Escapadas vertiginosas para la construcción del metro

Y los cimientos de la iglesia, que necesitaba una escuela para ser feliz en aquel tiempo

Quien asistía a clases cuando había atracciones más grandes alrededor

Esos fueron buenos tiempos, buenos tiempos

Era un buen lugar (Era un buen lugar)

Cuando camino por esta zona

Pienso en la acera

Aquí es donde di mis primeros pasos.

Estos son los senderos que se abrieron a través de nuestras piernas

Con el tiempo, las carreteras se cubrieron de asfalto.

¿Cuáles eran esos tiempos, donalds por dólares?

Bajo el pewex de los cambistas

Y los primeros bronces - Warka en toneles sobre balanzas

Y Asia Cichodajka está de rodillas, la vida es un cuento de hadas

Rascal pensó qué hacer aquí y no perdió el tiempo.

Solo para deslizarme con la tripulación en patines

Pop en un varsoviano y una especie de fiesta

Una botella de mono para cualquier cosa.

En aquel entonces, nadie sabía qué era la coca

Samantha Fox y Sabrina Salermo estuvieron en lo más alto

Teléfonos de color, estéreo Unitra, fiesta hasta la medianoche

Después de volver a casa, hay una rave.

Los viejos volvieron a poner una barrera

Y amigo del gigante, tuvimos que patear la comida

Y de día en día, inesperadamente

La vida adulta me saludó

Pero nunca olvidaré mi infancia.

Es en mí que vive la existencia despreocupada de los niños adultos.

No hay nada como volver a la basura vieja

Ha pasado mucho tiempo, el mundo de este niño

Él vive en nosotros todo el tiempo

La existencia despreocupada de los hijos adultos.

No hay nada como volver a la basura vieja x