Krystyno - Mikromusic

Zmarnowanych tyle mięs, brokatów i ryżu

Który miał na włosach lśnić do białego świtu

Zimny bigos przeżarł się, wódka zagrzała

Tusz rozmazał szczere łzy ulgi i wstydu

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Bibuły pod sufitem schną, po oparach potu

Pań, co w kuchni boży dzień warzyły barszczu

Z balonów oddech zszedł ostatni, smutnie opadły

Na stoły, gdzie już muchy jedzą stosy krokietów

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będziesz moją teściową

Se ha desperdiciado tanta carne, purpurina y arroz

Que se suponía que iba a brillar en su cabello hasta el amanecer

Los bigos fríos fueron masticados, el vodka estaba caliente

La tinta manchó lágrimas sinceras de alivio y vergüenza

Krystyna, nunca seré tu nuera

Krystyna, nunca seré tu nuera

Los papeles secantes debajo del techo se secan de los vapores del sudor

Señoras, que prepararon borscht en la cocina el día de Dios.

El ultimo suspiro dejo los globos, tristemente cayo

Para mesas donde las moscas ya comen montones de croquetas

Krystyna, nunca seré tu nuera

Krystyna, nunca seré tu nuera

Krystyna, nunca seré tu nuera

Krystyna, nunca serás mi suegra