Lato - Marcelina, Kuba Karas

Tam gdzie nie krąży dziki tłum

A młode kwiaty tulą zwiędłe liście

Całuj mnie tuż po wypiciu gorącej kawy

Jej gorzki smak niech gryzie się z tą słodką chwilą

Pojedźmy gdzieś daleko

Nie pytaj gdzie to jest

Nikogo nie pytajmy

A ja chcę siedzieć z tyłu

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Tam, gdzie nie krąży dziki tłum

Tam właśnie leżę całkiem naga z tobą

Czuję jak bardzo ziemia jest okrągłą bryłą

Jak wszystko właśnie teraz jest na miejscu

A ty pobiegnij w morze

I cały zanurz się

A potem wróć tu do mnie

Dotykaj zimną ręką

Wkurzaj mnie

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Donde no hay multitudes salvajes

Y las flores jóvenes acunan las hojas marchitas

Bésame justo después de tomar café caliente

Deja que su sabor amargo muerda con este dulce momento

vamos a un lugar lejano

no preguntes donde esta

no le preguntemos a nadie

Y quiero sentarme en la parte de atrás

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí

Donde no hay multitudes salvajes

Ahí es donde me acuesto completamente desnudo contigo

Siento cuánto la tierra es un bulto redondo

Como todo en este momento está en su lugar

Y corres hacia el mar

Y sumérgete por completo

Y luego vuelve aquí conmigo

Tocar con una mano fría

cabrearme

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí

Llévame, llévame, llévame allí