Qara Buludlar - L-Mir

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Mənim sözlərimdə bəlkə də, yoxdur dərin fəlsəfə

Amma yazdığım nəfəsdən də yaxındı, hər kəsə

Yaxın olmaq bacarığım üstündü döyüşməkdən

Mən bezmirəm yaşadığımı bölüşməkdən

Zəif yerlərimi, yaralarımı gizlətmirəm

Nə də ki, mahnılarda yaşamağı öyrətmirəm

Ürəyimi açıram, qəlbimi açmaq üçün qanad

Dinləyici gözlərində axtarır ikinci kainat

Cansız sətirlərdən uzaq tutur əlin qələmi

Dilim kəlməni, eşqim öz köləni

Ağıllılardan yaxındı çox doğma dəlilərin

Mən qəlbləri titrədəndə əsir öz əllərim

Xəyanətim, nifrət, xoşbəxt anlarım

Misraların arasında var səhvlərim, nöqsanlarım

Gözümdən axan, vərəqə köçürülən hər damcısı

Həyatdan götürülmüş hadisələrdir hamısı

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Rep qır-saqqız kimi əl çəkmir məndən həyat boyu

İstər iş olsun, istər yaxın yoldaşın toyu

Pis-yaxşı yaşadığım ömrün hər dövrü

Sənətimdə də həmişə öz izini qoyur

Yadıma düşür doxsanların əvvəli

Dostluğun təməli — hər şey üzə deməli

Kimlə gülmək, kimlə ölümə getmək örnək

Çörək bölmək, bölmə görmək

İki nəfərə bir köynək geyinilərdi toya

Dostla söhbət sığmazdı bir çaynik çaya

İtirdiyim qismət olsun tapana indi

Mən sevinirəm indi yeyilmiş dabana indi

Və gözləmirəm çiynimə qonsun şadlıq quşu

Bəlkə də, bu içimdə uşaqlıq coşur

Uşağım soruşur, bəs gördün hansı?

Həyatdan götürülmüş hadisələrdi hamısı

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Nubes oscuras cubrieron mi cabeza

Ascender al cielo era otra cosa

Vi llover llenando el cine sin techo

Dije, para, reúnete, te vas al infierno

En mis palabras, tal vez, no hay una filosofía profunda

Pero estaba más cerca que el aliento que escribí, para todos

Mi habilidad para estar cerca era mejor que pelear.

No me canso de compartir mis experiencias.

No escondo mis debilidades y heridas

Ni enseño a vivir en canciones

Abro mi corazón, alas para abrir mi corazón

El segundo universo mirando a los ojos del oyente.

Mantiene el bolígrafo alejado de las líneas sin vida.

Mi lengua es mi palabra, mi amor es mi esclavo

Locos muy nativos cercanos a los sabios

Mis propias manos capturadas cuando los corazones tiemblan

Mi traición, mi odio, mis momentos felices

Hay mis errores y defectos entre los versos.

Cada gota que brota de mis ojos, trasladada a la sábana

Todos son tomados de la vida.

Nubes oscuras cubrieron mi cabeza

Ascender al cielo era otra cosa

Vi llover llenando el cine sin techo

Dije, para, reúnete, te vas al infierno

El rap no mastica como yo toda mi vida

Ya sea en el trabajo o en la boda de un amigo cercano

Cada período de mi vida, bueno o malo

Siempre deja su huella en mi arte.

Recuerdo principios de los noventa

La base de la amistad es decirlo todo.

Un ejemplo de con quien reir, con quien morir

Divida el pan, vea la sección

Dos personas llevaban una camisa a la boda.

Hablar con un amigo no cabría en una tetera de té

Buena suerte para encontrar ahora

Me alegro de que se haya comido ahora

Y no espero que un pájaro de la alegría se pose en mi hombro

Tal vez es mi infancia

Mi hijo pregunta, ¿viste cuál?

Todos ellos fueron tomados de la vida.

Nubes oscuras cubrieron mi cabeza

Ascender al cielo era otra cosa

Vi llover llenando el cine sin techo

Dije, para, reúnete, te vas al infierno

Nubes oscuras cubrieron mi cabeza

Ascender al cielo era otra cosa

Vi llover llenando el cine sin techo

Dije, para, reúnete, te vas al infierno