Tanrı Hepimizden Nefret Ediyor - Kahraman Deniz

Görünmez duvarlar var, kimse anlamaz

Ve kapanmaz yaralara kimse dokunmaz

Aynalarda ki yüzler bize aitse biz kimiz?

Sorulması zaruri olanlar asla sorulmaz

Kanıksadım yanıkları, velveleye vaktim olmaz

Usandı gönlüm, bu zelzeleye hakim olmaz

Kapandı yollarım, açamaz hiçbir' fani

Koca bir denizim, içimdeki batıklarım çıkarılmaz

Güneş bana Ay kadar ilham vermiyor

Arkadaşlar iyi ama yetmiyor

Hava da sıcak ve tüm pencereler açık ama esmiyor

Yeni şeyler söylemek lazım ama aklıma beylik laflar gelmiyor

Anladım ki Tanrı hepimizden nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor

Bakardım yüzlere, gözlerin ötesini görmeye çalıştım

Kendi kendime sövdüm merhametsizliğe

Fırladım kabustan uyandım

Gördüm ki hayat tatlı bir rüya değil

Sevdim ayarsızca umdum umarsızca

Durdum uzaktan tuzaklara bakınca

Her şey olması gerektiği gibi görünür

Anca yakınlaşınca anlarsın

Ölüm zannettiğinden daha uzak değil

Güneş bana Ay kadar ilham vermiyor

Arkadaşlar iyi ama yetmiyor

Hava da sıcak ve tüm pencereler açık ama esmiyor

Yeni şeyler söylemek lazım ama aklıma beylik laflar gelmiyor

Güneş bana Ay kadar ilham vermiyor

Arkadaşlar iyi ama yetmiyor

Hava da sıcak ve tüm pencereler açık ama esmiyor

Yeni şeyler söylemek lazım ama aklıma beylik laflar gelmiyor

Anladım ki Tanrı hepimizden nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor

Hay paredes invisibles, nadie entiende

Y nadie toca las heridas que no cicatrizan

Si los rostros en los espejos nos pertenecen, ¿quiénes somos?

Las cosas que hay que preguntar nunca se preguntan.

Me dan por sentado, no tengo tiempo para delirar

Mi corazón está harto, este terremoto no prevalecerá

Mis caminos están cerrados, ningún mortal puede abrir

Soy un gran mar, los restos de naufragio dentro de mí no se pueden quitar

El sol no me inspira tanto como la luna

Los amigos son buenos pero no suficientes.

El clima también es cálido y todas las ventanas están abiertas pero no sopla

Necesito decir cosas nuevas, pero no puedo pensar en palabras comunes.

Me di cuenta de que Dios nos odia a todos.

él odia

él odia

él odia

Solía ​​mirar caras, trataba de ver más allá de los ojos

Me maldije por la falta de piedad

me desperté de la pesadilla

Vi que la vida no es un dulce sueño

Amé, sin remedio, sin remedio

Me detuve cuando miré las trampas desde lejos.

Todo se ve como debería

Solo cuando te acerques entenderás

La muerte no está más lejos de lo que piensas.

El sol no me inspira tanto como la luna

Los amigos son buenos pero no suficientes.

El clima también es cálido y todas las ventanas están abiertas pero no sopla

Necesito decir cosas nuevas, pero no puedo pensar en palabras comunes.

El sol no me inspira tanto como la luna

Los amigos son buenos pero no suficientes.

El clima también es cálido y todas las ventanas están abiertas pero no sopla

Necesito decir cosas nuevas, pero no puedo pensar en palabras comunes.

Me di cuenta de que Dios nos odia a todos.

él odia

él odia

él odia