Echo - Kaen, Ewa Farna

Rzuceni na fale losu — my nie mamy prób

Posiadamy dokonywane wybory te

Przeznaczenia niewiadomego mijamy próg

Tymi emocjami wypełnione echo jest (echo)

Na sobie zostawiamy znamiona wciąż (ej)

Wieczorami płyniemy daleko stąd (ej)

Kochanie lecimy poza nieboskłon (ej)

Świata naszego my zamykamy krąg

Kiedy nie ma ciebie

Nie ma ciebie

Nie ma nie ma nas

Jeden moment i na nowo chce poruszyć świat

Kiedy nie ma Ciebie

Nie ma Ciebie

Nie ma, nie ma mnie

Obieram cel

Chce cię zabić chociaż pragnę mieć

Po co znikasz żeby znaleźć sens

Choć nad ranem nim obudzę się

Razem, osobno nas połącz i dziel

Ty dobrze wiesz, ze tak już jest

Znów oddycham tobą, ty mną też

Razem, osobno nas połącz i dziel

Gdzieś miedzy ty i ja

Przestrzeń nieznana

Tak jak magnesy dwa

Przyciągamy siebie mimo wad

Nikt nie zrozumie nas

Potrzebujemy siebie by dalej trwać

Echem się odbija żywioł naszych ciał

Kiedy nie ma Ciebie

Nie ma Ciebie

Nie ma nie ma nas

Jeden moment i na nowo chce poruszyć świat

Kiedy nie ma Ciebie

Nie ma Ciebie

Nie ma, nie ma mnie

Obieram cel

Chce cię zabić chociaż pragnę mieć

Po co znikasz żeby znaleźć sens

Choć nad ranem nim obudzę się

Razem, osobno nas połącz i dziel

Ty dobrze wiesz, ze tak już jest

Znów oddycham tobą, ty mną też

Razem, osobno nas połącz i dziel

Podpalimy wodę

Załamiemy czasoprzestrzeń

Razem to zrobimy

Za to, za to za to ręczę!

Zamienimy bieguny

Zmienimy rzeki bieg

To co niemożliwe, niemożliwe

Tego niema, nie!

Chce cię zabić chociaż pragnę mieć

Po co znikasz żeby znaleźć sens

Choć nad ranem nim obudzę się

Razem, osobo nas połącz i dziel

Ty dobrze wiesz, ze tak już jest

Znów oddycham tobą ty mną też

Razem, osobo nas połącz i dziel

Pragnę mieć, znaleźć sens

Razem, osobo nas połącz i dziel

Ty dobrze wiesz, ze tak już jest

Znów oddycham tobą

Ty mną też

Razem, osobo nas połącz i dziel

Arrojados a las olas del destino - no tenemos juicios

Hemos tomado estas decisiones

Pasamos el umbral del destino de lo desconocido

Con estas emociones el eco es (eco)

Aún nos dejamos marcas (ej)

En las tardes navegamos lejos de aquí (ej)

Bebé, estamos volando más allá del cielo (ej)

Estamos cerrando el círculo de nuestro mundo

Cuando te vas

Tú no estás allí

No estamos aquí

Un momento y quiere mover el mundo otra vez

Cuando te vas

Tú no estás allí

No hay, no estoy

me puse una meta

Quiero matarte aunque quiero tenerte

¿Por qué desapareces para tener sentido?

Aunque en la mañana me despierto

Juntos, sepáranos y divídenos

tu sabes muy bien que es asi

Te vuelvo a respirar y tú también me respiras

Juntos, sepáranos y divídenos

En algún lugar entre tú y yo

espacio desconocido

Como dos imanes

Nos atraemos a pesar de nuestros defectos

nadie nos entenderá

Nos necesitamos a nosotros mismos para seguir

El elemento de nuestros cuerpos hace eco

Cuando te vas

Tú no estás allí

No estamos aquí

Un momento y quiere mover el mundo otra vez

Cuando te vas

Tú no estás allí

No hay, no estoy

me puse una meta

Quiero matarte aunque quiero tenerte

¿Por qué desapareces para tener sentido?

Aunque en la mañana me despierto

Juntos, sepáranos y divídenos

tu sabes muy bien que es asi

Te vuelvo a respirar y tú también me respiras

Juntos, sepáranos y divídenos

Prendemos fuego al agua

Rompemos el espacio-tiempo

lo haremos juntos

¡Por esto, puedo garantizarlo!

Cambiaremos los polos

Cambiaremos el curso de los ríos

Lo imposible, lo imposible

¡No está ahí!

Quiero matarte aunque quiero tenerte

¿Por qué desapareces para tener sentido?

Aunque en la mañana me despierto

Juntos, personalmente, conéctanos y divídenos

tu sabes muy bien que es asi

Te respiro de nuevo, tú también me respiras

Juntos, personalmente, conéctanos y divídenos

quiero tener sentido

Juntos, personalmente, conéctanos y divídenos

tu sabes muy bien que es asi

te estoy respirando de nuevo

tu yo tambien

Juntos, personalmente, conéctanos y divídenos