Tetris - Julia Marcell

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Jestem królewskim matematykiem

Na dworze Mieszka Pustego

Tnę, kombinuję, zaciskam pasy

Byle byle do pierwszego

Jako konstruktor swej rzeczywistości

Robię nawet jak nie robię

Priorytetowo nie cierpię zwłoki

Wyciskam 25 godzin na dobę

Tetris!

Wszystkie swoje sprawy

W głowie wciąż obracam

Główkuję, kombinuję

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Dzięki Ci Panie za przypominanie mi

Filmami o superbohaterach

Że ulice jeszcze

Nie stoją w ogniu

Więc chyba jednak przesadzam

A tymczasem sprytnie

Udaję, że nie czytam

Porad gazetowych psychologów

O tym jak pozytywnie zapomnieć

Że lepiej się poczuć chciałam

I widzę ciągle te same twarze

Medale sobie rozdają

Tak dziarsko im czoła

Błyszczą we fleszach

Tak czule o kontekst dbają

I mam już pewność

Że kiedyś, w przyszłości

Piękny mi dyplom wydadzą

Już świerzbią ich ręce

By pomnik mi stawiać

Za mój nadzwyczajny Highscore

Tetris!

Nie Matrix

Nie Minecraft

Nie Super Mario

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Mientras que el propio orden

Puedo decirte mis dientes

Castillo la migraña

levanto en tu honor

¡No me entiendes!

Soy un matemático real.

En la corte de Mieszko Pusty

Corto, combino, aprieto mis cinturones

Todo menos el primero

Como constructor de su realidad

Incluso lo hago cuando no lo hago

Odio la demora como una prioridad

exprimo 25 horas al dia

tetris

todos tus asuntos

Sigo dando vueltas en mi cabeza

Estoy pensando, estoy tratando

Mientras que el propio orden

Puedo decirte mis dientes

Castillo la migraña

levanto en tu honor

¡No me entiendes!

Gracias Señor por recordarme

Películas de superhéroes

Que las calles todavía

no estan en llamas

Así que supongo que estoy exagerando después de todo.

mientras tanto inteligente

finjo no leer

El consejo de los psicólogos periodísticos.

Cómo olvidar positivamente

Que quería sentirme mejor

Y veo las mismas caras una y otra vez

estan regalando medallas

Los enfrentan tan audazmente

Brillan en los destellos

Se preocupan tan sensiblemente por el contexto

y ya estoy seguro

Que en algún momento en el futuro

Me darán un hermoso diploma.

Ya les pican las manos

Para erigir un monumento para mí

Por mi extraordinaria puntuación más alta

tetris

No la matriz

no minecraft

No Súper Mario

Mientras que el propio orden

Puedo decirte mis dientes

Castillo la migraña

levanto en tu honor

¡No me entiendes!