Ölüm Nasıl Kokar Söyle - Hayki

İki koca yıl, kollarımda verdiğin o son nefesin ardından

Tam iki koca yıl geçti ve ben ancak yazabildim iki satır

Çekip gittim sanma üstüne toprak atıp…

Ölüm nasıl kokar söyle

Sensiz beni yorar dünya

Gelmezsen canım acır

Her gün seni sorar dünya

Ölüm nasıl kokar söyle

Yoksun diye uzar günler

Her gün seni sorar dünya cevap vermem…

Bugün yanına geldiğimde eminim gördün beni

Çünkü yanına geldiğimde eminim gördüm seni

Ağlayarak eve doğru yürürken çok düşündüm de

Biliyor musun?

Hayatımda ilk defa üzdün beni

Kollarında parlayan bu gözler artık karanlık

Sen varken açan tüm çiçeklerinde solup sardı şimdi

Kolum kanadım kırık ve iyice daraldım

Oysa kahkahaların dinmeyecek sanardım

Bomboş, uykuna kıyıp doldurduğun sefer tasım

Ve her baktığımda beni beklediğin o balkondasın

Giderken gülümseyen son halinle aklımdasın

Farkındayım gerçek ama çok zor bunu kaldırması

Çekmecemde saklı hala o bembeyaz saçların

Sen gittiğinden beri hiç müziğin sesini açmadım

Ellerim yazar ama çoktan kalktı cenazem

Hakkını helal et

En çok sesini özledim, bir de beni senden dinlemeyi

Severdin işe giderken beni camdan izlemeyi

Bir melek yüzsüzce gelip seni benden istediği gün hayır dedim

Oysa alıp gitti dinlemeyip

Hala bu evde söylerken unuttuğun şarkılar

Ve affet, sana yazdığım ilk şarkı bu

Bana kızdığın ilk günkü kadar güçsüzüm

Bana kızdığın ilk günkü kadar suçlu

Hep beyazdı saçın sanki, hep temizdi kalbin

Artık yeter demiş gidiyordun ve çok yorgundu halin

Birden akşam oldu sımsıkı tuttum ellerinden

Elveda der gibi gülümseyip tuttun ellerimden

Ölüm gözlerinden okunurken susardın bana

Bense baş ucunda ateş solur susardım sana

Bilirim ilk göz ağrındım hep ve hep çocuktum daha

Şimdi yaşlanıyorum sen hala canımsın kadın

Dos años enteros, después de ese último aliento que tomaste en mis brazos

Han pasado dos años enteros y solo pude escribir dos líneas

No creas que me fui y me fui, tirando tierra encima...

Dime como huele la muerte

El mundo me cansa sin ti

Si no vienes, me dolerá.

El mundo te pregunta todos los días.

Dime como huele la muerte

Los días se hacen más largos porque te has ido

El mundo te pregunta todos los días, yo no respondo...

Estoy seguro de que me viste cuando vine a ti hoy

Porque cuando me acerqué a ti estoy seguro de que te vi

Pensé mucho mientras caminaba a casa llorando

¿Lo sabías?

Me pusiste triste por primera vez en mi vida

Estos ojos que brillan en tus brazos ahora están oscuros

Todas las flores que florecieron mientras estabas allí se han marchitado ahora.

El ala de mi brazo está rota y se ha estrechado

Pero pensé que tu risa no pararía

Está vacío, el tiempo que has llenado tu sueño

Y estás en ese balcón donde me esperas cada vez que miro

Estás en mi mente con la última sonrisa que dejaste

Sé que es verdad, pero es tan difícil eliminarlo

Tu pelo blanco sigue escondido en mi cajón

No he subido la música desde que te fuiste

Mis manos escriben, pero mi funeral ya está arriba

Olvidame

Extraño más tu voz, y escucharme de ti

Te encantaba mirarme desde la ventana de camino al trabajo.

El día que un ángel vino descaradamente y me preguntó por ti, le dije que no

Sin embargo, lo tomó y se fue sin escuchar.

Las canciones que olvidaste mientras seguías cantando en esta casa

Y perdona, esta es la primera canción que escribí para ti

Estoy tan débil como el primer día que te enojaste conmigo

Tan culpable como el primer día que te enojaste conmigo

Era como si tu cabello siempre fuera blanco, tu corazón siempre estuviera limpio

Dijiste basta ya y te ibas y estabas muy cansada.

De repente se hizo de noche, los abracé con fuerza.

Sonreíste y tomaste mis manos como para despedirte

Me callaste cuando la muerte se leyó en tus ojos

Por otro lado, respiraría fuego al final de la cama y guardaría silencio por ti.

Sé que siempre fui el primero en lastimarme y siempre fui un niño

Me estoy haciendo viejo ahora sigues siendo mi querida mujer