Tablo - Yener Çevik, Eypio, Hayki

9, 10 yaşım sokakta gevrek

Sabah 4'te uyanıp işe gitmek

O sıralar öğrendim kolay değil ekmek

Almak için koşmak gerek

Semt toprak, yağmurda çamur

BİM’den bir kilo un üstüne hamur

Alamıyo'm eti rejim etmem kabul

Bin mülteci dolu habibi bavul

İstemiyo', döner ama dönmi'cek

Sevgiliye hediye de kopan çiçek

Kopup gidek üzenden öncesi

Mutlu etmeyen de meşgul etmesin

Artık böyle eski şarkılar

Entele modernlik, bizlere arabesk

Adın tende değil bende saklı yar

Kimi zaman legal kimi protest

Elinde tütününü sarar

Gözünden akan yaşı sarar

Bi' bank üstünde sabah

Edenin mi bu günah?

Greenpeace gibiyim yeşille başladım

Çalıştım konfeksiyon kotta taşladım

Votka’yla Rusya’da makarna haşladım

Benim kızım «Baba» dediğinde otuzdu yaşlarım

Yirmi küsürlerimde çatıktı kaşlarım

On beşimde hep nasırla dol avuçlarım

Hayat dediğin filmi oğlum hep karışladım

Sikenler hep tanışlarım, bu Rap’ler haykırışlarım

Bi' kalk, bi' kalk, bu katlanışlarım niye?

Sordum kendime «Nedendir saklanışlarım?»

Anti deprasan yoluyla haplanışlarım

Adım Apo diye benimde hep yasaklanışlarım

Dostlarından yersin oğlum hep kazıkları

Boğazında düğümlensin hep rızıkları

Millet toplar bütünleri, sen bozukları

Bu Yener ve Eypio ve çek kılıçları (Bitch!)

Bırakın da gülelim, bi' bitmediki hüküm

Düşünmedik üşenip ve tekmeledik düşeni

İstediğini kazanınca azaldı mı yükün?

Bi' duman olup doldu geri boğazından içeri

Mideme vuran bu şey acıdan da beter

Sekiz metrekare yerde yaşanır mı?

Yeter!

Penceremde duvar, nefesimde duman

Umut karın doyurmaz ama ayakta da tutar

Soğutmadan uzat bur’da işler hızlı

Başaramayanlar İstanbul’a kızdı

Ne bir kadın, ne şiir, ne de şarkı

Konuşulan tek şey de parasızlık

O da yaşamak için eline koz

Koluna eş, satın alır, yanına dost

Ama bu ne beni güldürür, ne de seni

Boş kafaların, boş fikirleri

9, 10 años crujiente en la calle

Despierta a las 4 am y ve a trabajar

En ese momento aprendí que el pan no es fácil

Tienes que correr para conseguir

Tierra de barrio, barro bajo la lluvia

Masa de BİM en un kilogramo de harina

no puedo comer carne

Maleta Habib llena de miles de refugiados

'No quiero', volverá pero no

La flor que se corta como regalo para San Valentín.

Antes de que se rompa y desaparezca

Los que no te hacen feliz, no dejes que se ocupen

Viejas canciones como esta ahora

Modernidad intelectual, arabesco para nosotros

Tu nombre no está en la piel, está escondido en mí.

A veces legal, a veces protesta

Él enrolla su tabaco en su mano

Cubre las lágrimas que brotan de tus ojos

Mañana en un banco

¿Es esto un pecado?

Soy como Greenpeace Empecé con verde

Trabajé, me puse los jeans

Herví pasta en Rusia con vodka

Tenía treinta años cuando mi hija dijo "papi"

Mis cejas estaban fruncidas en mis veintitantos

A los quince, mis palmas siempre están llenas de callos

Hijo mío, siempre confundí la película que llamas vida.

Hijos de puta que siempre me encuentro, estos raps son mis gritos

Levántate, levántate, ¿por qué sufro?

¿Por qué me escondo?, me pregunto.

Mis pastillas a través de antidepresivos

Siempre estoy baneado porque mi nombre es Apo

Comes de tus amigos, hijo mío, siempre lo que está en juego

Deja que su sustento siempre se atasque en tu garganta

La gente colecciona todo, podrido

Estos son Yener y Epio y chequean espadas (¡Perra!)

Riámonos, juicio sin fin

No pensamos, fuimos flojos y pateamos nuestra parte

¿Tu carga disminuyó cuando obtuviste lo que querías?

Un humo volvió a llenar su garganta.

Esto que me golpea el estomago es peor que el dolor

¿Es posible vivir en ocho metros cuadrados?

¡Suficiente!

Muro en mi ventana, humo en mi aliento

La esperanza no te llena el estómago, pero también te mantiene vivo

Las cosas son rápidas en extensión sin enfriamiento bur

Los que fracasaron estaban enojados con Estambul

Ni una mujer, ni un poema, ni una canción

De lo único que se habla es de falta de dinero.

También le triunfa la mano para vivir

Cónyuge en tu brazo, compra, amigo de tu lado

Pero esto no me da risa ni a ti

Cabezas vacías, ideas vacías