Yok - Halil Sezai

Cocuk gibiyim şimdi, aklimda annemin nasihatleri.

Iyi arkadaşlar buluyorum kendime, artik aglamak yok.

Düşünce kalkip siliyorum dizlerimi, geciyor.

Terli terli raki icmiyorum artik.

Bakmiyorum kimsenin gözlerine, iri iri.

Konuşmuyorum agzim doluyken.

Kimseyle konuşmuyorum sevgilim.

Cünkü agzimda hep sana söylemek istedigim o iki kelime.

Gidereken bana biraktigin tek bir göz yaşi.

Giderken sana biraktigim dizleri kanayan kocaman bir cocuk.

Dedim ya aglamak yok,

beni birakma!

Henüz anlatamadigim bir hikayem var sana.

Seni sordum, sayikladim, seni aradim.

Henüz söyleyemdigim birşeyler var sana.

Sakladigim, savaştigim, anlatamadigim.

Bana anlatmayin, beni aglatmayin

Henüz icimde bütün şarkilarim

Bana anlatmayin, beni aglatmayin

Beni birak!

Soy como un niño ahora, el consejo de mi madre en mi mente.

Encuentro buenos amigos, no más llanto.

El pensamiento se levanta y me limpia las rodillas, pasa.

Ya no bebo raki sudoroso.

No estoy mirando a los ojos de nadie, grandes.

No hablo con la boca llena.

No estoy hablando con nadie, cariño.

Porque esas dos palabras que siempre quise decirte en mi boca.

Una sola lágrima que me dejaste cuando te fuiste.

Un niño grande con las rodillas sangrando que te dejo cuando me vaya.

Dije, no llores,

¡no me dejes!

Tengo una historia que aún no he podido contarte.

Pregunté por ti, hablé, te llamé.

Hay algo que no puedo decirte todavía.

Lo que escondí, luché, no podía decir.

No me digas, no me hagas llorar

Todas mis canciones siguen dentro de mí

No me digas, no me hagas llorar

¡Suéltame!