Язмыш йомгак сутэ - Гузель Уразова

Таңда каршы алам аксыл томан аша

Алсуланып чыккан кояшны.

Күзләремнән саныйм үткән гомер юлын,

Шул юлларда калган язмышны.

Кушымта:

Гомер үтә, язмыш йомгак сүтә-

Ходай язган еллар йомгагын.

Җыеп кына булмый яшьлегемәкадәр

Еллар сүткән гомер сукмагын.

Җилләр искән чакта тарала ак томан,

Әлләшулмы язмыш җилләре?

Язгы җилләр аша мин дәкайчак көтәм

Яшьлегемнән килгән хәбәрне.

Кушымта.

Яшьлегемдәкалган мизгелләрен түгел,

Яшьлегемне үзем сагынам.

Яшьлек белән көзем, еллар арасында

Кабат сарыла куе ак томан.

Кушымта.

Saludo a la mañana a través de la niebla blanca

El sol naciente rosa.

Cuento con mis ojos el camino de la vida que ha pasado,

El destino que descansa en esas líneas.

Solicitud:

La vida está pasando, el destino está terminando

La suma de los años escritos por el Señor.

No puedes comer hasta que seas joven

No dejes que los años de vida te ganen.

Cuando soplan los vientos, la niebla blanca se extiende,

¿Se agitan los vientos del destino?

A través de los vientos de primavera espero

Un mensaje de mi juventud.

aplicación.

No los momentos de mi juventud

Extraño mi juventud.

Juventud y otoño, entre años

Nuevamente niebla blanca oscura amarilla.

aplicación.