Yade Gozashte - Faramarz Aslani

آدم که یاد گذشته هاش میفته

چشمانش از گریه اشکآلود میشه

تصویری از روزهای رفته میبینه

که در اون هر چهره ای نابود میشه

هر پرستویی که به سویی میپره

خبر پایون فصلی رو میبره

هر گل تازه ای که چشم باز میکنه

به خودم میگم که این نیز میگذره

میگذره، میگذره، میگذره، میگذره

کوچه های خاکی طهرون، قدیما

پر ز آواز نشاط بچه ها بود

شهر فرنگی توی اون دنیای کوچک

قصه هاش شیرین ترین قصه ها بود

هر پرستویی که به سویی میپرید

خبر آغاز فصلارو میشنید

هر گل تازه ای که چشم باز مینمود

شاهد روزای خوب کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

Una persona que recuerda su pasado.

Sus ojos están llenos de lágrimas

Él ve una imagen de los días pasados

En el que cada rostro es destruido

Cada golondrina que salta a un lado

Las noticias son pioneras en la temporada

Cada nueva flor que abre sus ojos

Me digo que esto también pasa

Pasa, pasa, pasa, pasa

Callejones sucios de Teherán, viejo

Estaba lleno de cantos alegres de niños.

Una ciudad en ese pequeño mundo

Sus historias eran las historias más dulces.

Cada golondrina que salta a un lado

Escuchas la noticia del comienzo de la temporada.

Cada nueva flor que abrió mis ojos

Testigo de los buenos días de la infancia

era un niño, era un niño

era un niño, era un niño