Sakız Hanım İle Mahur Bey - Barış Manço

Çocukluğumun geçtiği o eski mahallede

Aşı boyalı ahşap, eski bir evde otururlardı

Sakız Hanım'la, Mahur Bey

Bembeyaz tenli, bembeyaz saçlıydı Sakız Hanım

Zaten onun için "Sakız Hanım" derdik kendisine

Pamuk gibi elleriyle kemençe çalardı

Eşi Mahur Bey önce biraz nazlanır

Sonra o da kanunuyla eşlik ederdi Sakız Hanım'a

Beraber meşk ederlerdi

Yaz akşamlarında açılırdı perdeler

Yorgun ellerinden dökülürdü nağmeler

İki yıl kadar oluyor önce kanun sustu o eski evde

Birkaç ay sonra da kemençe

Ve aşı boyalı ahşap evin perdeleri

Bir daha açılmamak üzere kapandı

Evin satılacağı söylentileri başlayınca gittim

İçeri girdiğimde eski bir koltuğun üzerinde

Boynu bükük bir kanun

Ve kanunun göğsüne yaslanmış mahzun kemençeyi gördüm

Bizi rahatsız etmeyin der gibiydiler

Kıyamadım

Uzaklaştım

Mahur Bey susunca kapandı perdeler

Sakız Hanım'la bitti o hüzünlü nağmeler.

En ese viejo barrio donde pasé mi infancia

Vivían en una vieja casa de madera pintada de ocre

Con la Sra. Chios, el Sr. Mahur

Tenía la piel blanca y el cabello blanco, Sra. Chios.

Solíamos llamarla "Mass Gum" por ella de todos modos.

Solía ​​tocar el violín con sus manos de algodón.

Su esposa, Mahur Bey, se muestra un poco tímida al principio.

Luego acompañaría a la Sra. Chios con su ley.

practicarían juntos

Las cortinas se abrieron en las noches de verano.

Las melodías brotaban de sus manos cansadas

Han pasado dos años, la ley estaba en silencio en esa vieja casa

Unos meses después, el kemençe

Y las cortinas de la casa de madera pintada de ocre

Cerrado para nunca ser abierto de nuevo

Fui cuando comenzaron los rumores de que la casa se iba a vender.

En un viejo sofá cuando entro

una ley torcida

Y vi al triste kemençe apoyado en el pecho de la ley

Era como si estuvieran diciendo que no nos molesten.

no pude resistir

Me alejé

Cuando Mahur Bey guardó silencio, las cortinas estaban cerradas.

Esas melodías tristes terminaron con la Sra. Chios.