Sonuncu Səhifə - BADCLAUSE

deyəsən özümdə deyiləm

Sonuncu səhifədəyəm, amma heç bir ümiddə deyiləm

Əvvəl ömür-günün idim, indi könlündə deyiləm

Sənlə ağlaram, amma inan güləsi gündə deyiləm

Qayıdacam hər şeyin əvvəlinə - 2014-ə

O vaxtkı ruh və görkəm öz yerində, yox kölgəm

Əriyib sönmüşəm… qucaqla məni möhkəm

Rədd olub gedək burdan, yoxsa bizi anlamaz bu ölkə

Bu gün qəlbimə yatan hər kəs, sabah gözümdən düşür

Nə qədər uzaq olsaq da, məni həmişə özünlə düşün

Həmişə yanındayam, qulaqcığında, dar anındayam

Geridə bir il qalıb, dörd ildir ki, yollarındayam

Neçə belə 25-lərə, neçə belə 9 dekabr-lara

Neçə belə 19-lara, neçə belə əlvidalara

Qəlbi dağlaram, bir axmağam, şeirlər ərmağan

Məhv olmuşam artıq, güc yoxdur namə yazmağa

Mahnılar kömək deyil, nə şeir dəftəri

Canımı alan misralar, məlhəmi qırıq qəlblərin

Bir vərəq üstündə min bir ürəyə çarə tapan mən

Bu gün tənha qalmışam və hislərim qəfəsdədir

Zibil... dolmuşam yenə

Yazıb qəlbi boşaldıram, ruhu boğmuşam qəmə

Mən nifrətə yaraşan hər hissi borcluyam sənə

Bəlkə də, bir gün unuda bilərəm səni, yoxlayam gərək

Ölümə atdığım ilk addım sənə aşiq olmaq idi

İkinci addımda özgələrini sən saymağı bildim

Ən böyük arzum nə vaxtsa şair olmaq idi

Şair oldum, qaldı şeirə layiq olmaq indi

Demə ki, "səni sevə bilmirəm", necə yəni "narahat olma mənə görə"

Mən itirdiyim hisləri geri qaytarmışdım sənə görə

Aramızı vuran hər bir kəs aramızdaymış sən demə

Özgəsi gözlərini silməsin, ağlasan mənə görə

Birtəhərdi məni görən, dərd olurdu hər ağlamağım

Səsinə möhtac olmuşam, susmağınsa güldən ağır

Bir əldə çaxır, o biri əldə qələm, vərəq darmadağın

Bircə qalan qəlbim idi, onu da məndən aldın axır

sonuna çatır başladığımız hər yol

İndi qırılıb qol qanadım, sənsə məlhəmimə dərd ol

Qopar məni bu boz şəhərdən, apar ruhu qürbətə

Üzümü güldür ayaq açıb qaçsın bu kədər qəflətən

Mən zəhərə şərbətəm, sən isti ürəyə soyuq yağış

Mən günəşdə zülmətəm, sən aylı gecədə yuxuma qarış

Əlinə kimsə toxunmamış, qayıt gəl ki, bir qocalaq

Bu atəş səmaya qalxmamış, səpdin kül ocağa

Qəlbim həminki bədbindi, baxmadı xoş gün dadına

Göz yaşıyla doğulan ümidi, dəfn edirəm külqabına

Bəlkə, səni bağışlamaqçün ikinci bir üz tapılar

Özünü görməyə həsrətəm deyə şəklinə gül uzadıram

Dedi ki, tale ayırsa bizi, qara bəxtimi süz yazına

Sənə qismət olan məhəbbət, dərddir yüz qadına

Şeirlərimi düz saçına, bir gün ölsə bədahətim

Onsuz bu sərxoş halım, cana min bir bəla gətirib

Hər gün ayrı içki masası, hər gün ayrı təbəssüm

Hər gün ayrı sifət görürəm, hər gün ağrı və hər gün

Ayrı bir hala düşürəm, ayıla bilmirəm heç səhəri gün

Bütün olanlar isə cəmi bir-iki rumka zəhərçün

Özümə hakim ola bilmirəm, özü də sanki rola girmişəm

Nifrət edirəm özümə, necə belə məhv ola bilmişəm?

Yazmaq istəyirəm, fikir bir yerə cəmlənmir

Ağ vərəqdə yoxa çıxıram və gedən nəfəs gəlmir

Nə qazanmaq, nə itirməyə dəyməz heç kimi

Kibirlə məhəbbət eyni qəlbdədirsə, keçməz heç kinin

Heç vaxt... gələcəyim olaraq gördüyüm biri

Bu gün gözümün önünə gəlir keçmişim kimi

Adına sətir düzdüyüm bəndimə kin bəsləyir indidən

İlk görüşdə aşiq olub nifrət edir ikincidə

Ömür relsləri üstündə son qatar mən, ilki sən

Sən də çıxıb getsən əgər bu göz yaşımı kim silər?

Çox tez böyüdüm, ağrılar keçəcək sandım

Səni silməyə çalışır, gəlib həyatıma girən hər qadın

Dünən ümid paylayan, sabah eşq dinlənər yardım

Edənin olmaz onda ömürdən gün dilənər saatın

Bu gün yaxşı ki, varam, amma sabah olmasam nə olacaq?

Yolumu gözləsən də, gözlərində nəm çoxalacaq, o dolacaq

Onda gedəsi yerin olmaz, ölsən də ömür heç olar

İnan ki, üzr istəməkçün belə həqiqətən gec olar

Xoş gəlsə də hər dəfəsində üzünü görmək

Səndən uzaq durub, gündə birinin açardım örpəyin

Qırardım bütün qəlbləri, sən olardım mən

Onda bilərdin ki, nə deməkdir sevilmədən ölmək

Hələ də bilmirəm ki, doğrun hansı, yalanın hansı

Hər sözünü həqiqət sayıb, yanaşmadım müəamma ilə

Yox əgər yanılıramsa, yaxşı onda durub izah elə

Hansı cəhənnəmdədir bəs xəyalını qurduğumuz ailə?

Dolur risalə, qəmlə sonu

Səhvən itirdim ömrümün yeddi ayını sənlə olub

Böyük sevgimiz var idi, məhv elədin qəsdən onu

Halbuki unuda bilərdin, aramızda hər nə olub

Yenidən gəlmişəm bax həmin ünvana qızılgül dərib

Adını soyuqluq qoyub axtarmadın düz on gün məni

Hətta xəyanət etdiyimi düşünüb üzümə gülmədin

Axı incidə bilməzdim onun-bunun qızı üçün səni

Yox uzun müddətim, qarışacam izsiz qeybə

Məni tanıya bilmədin, kibir-kinsizəm, siz deyiləm

Sənsizliyi yaşasam belə, mənliksiz deyiləm

Düzü hər kəsdən məhrumam, amma heç kimsiz deyiləm

Uzaqda bəzi dost dediklərin

Fağırın süfrəsinə, ac qarına gedir tox dediklərin

Eyib bir az səndədir ki, sənə nankor dediklərin

Kar-kor eşitmədin, nə görmədin, nə pox yediklərin

Yenə həminki gün olsaydı, güzəran olsaydı

Ağarza kimi qardaş, şeir gözlü gözəl yar olsaydı

Səbəbsiz getdilər, kimləri ki, mən ailəm saydım

Artıq intihar eləmişdin, yerimdə sən olsaydın

Əvvəl sevgidən yazırdım, indi şeirim əsəbdən

Əvvəl məni pis edən şeylərə, indi sevinirəm hərdən

Dəyişirəm əldən-əldə dolandıqca sevgi-məhəbbət

Ürək elə hey deyir ki, hər axşam-səhər içib zəhərlən

Özündən uzaqlaş bir az, kim qalacaq sənlə?

Düşün, sənlə olan gün gələcək köz basacaq qəlbə

Sonda unudulacaqsan və bircə hiss qalacaq səndə

Ki, sevməyə dəyməz heç kimi eşqin sanaraq həm də

Heç kim səndən biri deyil, hər kəs özgədir

Və illər ötüb keçdi, kül oldum altında közlərin

Gözlərim yolunda qaldı, yox dəvası özləmin

Ən çox özüm üçün darıxıram, inan, boşdur özgəsi

Bəlkə, bir-iki söz bəsimdi, görənə qədər kölgəsin

Məni tərk edən kəslərin, dönməyə yoxmuş öhdəsi

Vicdansız valideyn kimi özgə qapıya atar körpəsin

Bu qədər kor ola bilməz insan ki, övladını görməsin

Mən nə qəddarlıqlar gördüm, nə yalanlar gördüm

Dost ölən vaxtı, vecsiz olub sağ olanlar gördüm

Bir qıza görə artistlik edən nə oğlanlar gördüm

Kiçik dərəyə rast gələndə dağ olanlar gördüm

Heyif, bir az insafsızam, bir az mərhəmətsizəm

Baş daşa dəymir, gəlmədən qəm dizə və fərsizəm

Aydındır mən qədər sizə tənhalıqlar, çünki bəzən

Eşqi yaşamaq üçün bəs eləmirdi bir nəfər bizə

Bu qədər yorulmazdı qələm, hər kəsə xətt çəkə bilsə

Birgə güldüyüm dostlarımla bir dərd çəkə bilsəm

Özümdən uzaqlaşmaram, düzələrəm onda yol tapıb

Nə yaxşılığım vardısa haram elədi köhnə dostlarım

Ən başından səhv məndə idi, günah məndə

Ağladığımı görməyənə gözüm gələr, quraq əlbət

Ruhuma ağrı verir, çoxdandır bu sual məndə

Haqqımı niyə tapdaladı və niyə incidi Sura məndən?

Mən o qızı sənətçi eləyib əl işlərinə kömək edəcəkdim

İçimdə kin yox idi, vallah, təkcə kömək edəcəkdim

Necə düşünə bilmişdi, bunları nəyəsə görə edəcəyimi

Axı heç kimi yox idi, ona etməyib kimə edəcəkdim?

Arada sevgi qırağa, halal zəhmətimi yerə vurdu

Bilmədim 5 ay sonra məni egosuna kölə edəcəyini

Məhşur olmaq istəyirdin, istədiyin yerdəsən

Və bunun təşəkkürünü heç kimə yox mənə edəcəkdin

Evinə pul qazanmaq üçün fağır qalmışdı aralarda

Studiyaya gətirdim səni yığıb toyxanalardan

Ki, qazan əlin-ayağın təmiz, axı nə işin var oralarda?

nəysə, arada keç buralardan

sənsiz keçir iyirmibeşlərim

Unutdun hər şeyin olan adamı saydın indi heç nəyin

Ruhunu kinlə bəsləyib məhv edə bildin hər şeyi

Arada hörmət qaldı gözlədin onun da itməyin

O vaxtkı kimi durğunuq hələ də, tənha çaylar kimiyik

Qış günündə çıxan günəş, yayda yanvar kimiyik

Bir vaxt aldığımız hər nəfəsdə bir yerdəyik

İndi tamam yad insanlar kimiyik

Xeyli günahkar idin deyə, mən sayırdım hər nazın eyib

Ürək keçir həmin küçədən, ayaqlarım razı deyil

Sevgi sanırdım intahası deyil, eşqə ən azı heyif

Yüzdən biri qalır sənlə “yanındayam”-ı hamısı deyir

baxışlarıma qəm çökür hərdən

Ayaq izləri seçildi gözlərimdən nəm çəkiləndə

Səni bircə gün görməyəndə, nə qədər çox darıxırdım

Beş aydır danışmırıq, gör ki, indi nələr çəkirəm mən

Bəlkə də, bu həsrətimə əlacdı bir səs

Hələ də yolunu gözləyir həyəcanla, təlaşlı bir kəs

Nə vaxtsa keçər canımın ağrısı, amma sağalmır hislər

Bütün doğrularımızı öldürdü ən adi bir səhv

Dama-dama gölməçə oldum, tüstüyə satıb gül iyini

Aylardır közərdiyim ocaqda, daha təkcə kül idim

Həmişə yanımda olduğunu düşündüyüm biri var idi

Onun da son danışığı başqa cür idi

Heyif… süzülür qəm sətirə

Gördüyüm hər insafsızı nədənsə sənə bənzədirəm

Çatdın axır məqsədinə, səni qəm, məni yadlar aldı

Bu qədər yaxşılıqlar edib, pis biri kimi yadda qaldım

bir ümid çırağım sönürdü hər gün

İçkinin təsiriylə başqa birinə dönürdüm hər gün

Həminki adam ola bilmərəm artıq

Sizin yaşadığınız şeirlərdə mən ölürdüm hər gün

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm bir sabah qayıtmamaq ümidiylə

Gedirəm, əlvida, əlvida, sevgiylə

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm bir sabah qayıtmamaq ümidiylə

Gedirəm, əlvida, əlvida, sevgiylə

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm, bir sabah qayıtmamaq ümidiylə

Məni boğur bu şəhər, bu insanlar

Məni yorur bu şeir, bu misralar

Gedirəm, əlvida, əlvida, sevgiylə

no parezco yo mismo

Estoy en la última página, pero no tengo muchas esperanzas.

Antes estaba en tu vida, ahora no estoy en tu corazón

contigo lloro, pero créeme, no soy feliz

Volveré al principio de todo - 2014

El espíritu y la apariencia de ese tiempo están en su lugar, no mi sombra.

Me estoy derritiendo... abrázame fuerte

Vámonos de aquí o este país no nos entenderá

Todo el que miente hoy en mi corazón se perderá de mi vista mañana

No importa lo lejos que estemos, siempre piensa en mí contigo

Siempre estoy contigo, en tu oído, en un momento apretado

He estado en la carretera durante cuatro años, me queda un año

Cuantos para el 25, cuantos para el 9 de diciembre

Cuantos 19s, cuantas despedidas

Mi corazón es montañas, soy un tonto, no me gustan los poemas.

Ya estoy destrozado, no tengo fuerzas para escribir una carta

Las canciones no son ayuda, ni el libro de poesía

Versos que me quitan la vida, el ungüento de vuestros corazones rotos

Soy el que encontró la solución a mil y un corazones en una hoja de papel

Estoy solo hoy y mis sentimientos están enjaulados

Basura... estoy lleno otra vez

escribo y vacio el corazon, tengo el alma estrangulada

Te debo cada sentimiento digno de odio

Tal vez un día pueda olvidarte, tengo que comprobar

El primer paso que di hacia la muerte fue enamorarme de ti

En el segundo paso, aprendí a contar los demás.

Mi mayor sueño era convertirme en poeta algún día.

Me hice poeta, ahora tengo que ser digno de la poesía

No digas "no puedo amarte", que tal "no te preocupes por mi"

Recuperé los sentimientos que perdí por ti

No digas que todo el que golpea entre nosotros está entre nosotros

No te limpies los ojos si lloras por mi culpa

Cada vez que lloraba, era un dolor verme

Necesito tu voz, pero tu silencio es más pesado que las flores.

Un lápiz en una mano, un bolígrafo en la otra, una página arrugada

Lo unico que quedo fue mi corazon y me lo quitaste

cada camino que empezamos llega a su fin

Ahora mi brazo está roto y sangrando, y tú eres un dolor en mi ungüento

Llévame lejos de esta ciudad gris, lleva mi alma al extranjero

Haz que mi cara sonría y que esta tristeza se escape de repente

Soy jarabe para envenenar, eres lluvia fría para un corazón tibio.

Soy la oscuridad en el sol, estás en mi sueño en la noche de luna

Nadie ha tocado tu mano, vuelve y sé un viejo

Antes de que este fuego subiera al cielo, esparciste cenizas en el hogar

Mi corazón era pesimista, no esperaba un buen día

Estoy enterrando la esperanza nacida con lágrimas en el cenicero

Tal vez se encuentre una segunda cara para perdonarte

Estoy sosteniendo una flor en su foto porque anhelo verla.

Dijo que si el destino nos separa escribe mi negra suerte

El amor que te está destinado es un dolor para cien mujeres

Mis poemas directo a su pelo, si un día muere, mi improvisación

Sin él, mi estado de embriaguez ha traído mil males a mi alma.

Cada día una mesa de tragos diferente, cada día una sonrisa diferente

Cada día veo una cara diferente, cada día dolor y cada día

Me desmorono, no puedo despertarme a la mañana siguiente

Todos ellos son envenenados por solo uno o dos rumkas.

No puedo controlarme, es como si estuviera en un papel

Me odio a mí mismo, ¿cómo podría estar tan destruido?

Quiero escribir, el pensamiento no se concentra en un solo lugar

Desaparezco en la sábana blanca y el aliento saliente no llega.

Nadie vale la pena ganar o perder

Si el orgullo y el amor están en el mismo corazón, nada puede cruzarse.

Nunca... el que veo como mi futuro

Hoy viene ante mis ojos como mi pasado

A partir de ahora, le guarda rencor a mi madre, cuyo nombre escribí una línea para

Se enamora en la primera cita y odia en la segunda.

Soy el último tren en las vías de la vida, tú eres el primero.

Si te vas, ¿quién enjugará mis lágrimas?

Crecí muy rápido, pensé que el dolor pasaría

Cada mujer que llega a mi vida trata de borrarte

Ayudando a difundir esperanza ayer, me encanta escuchar para ayudar mañana

Si no lo haces, entonces rogarás por días de tu vida.

Es bueno que esté aquí hoy, pero ¿y si no estoy mañana?

Aunque esperes mi camino, la humedad de tus ojos aumentará, se llenará

Entonces no tendrás adónde ir, incluso si mueres, la vida no será nada.

Créame, es demasiado tarde para disculparse.

Es bueno ver tu cara cada vez

Me mantendría alejado de ti y abriría uno al día

Rompería todos los corazones, serías tú

Entonces sabrías lo que significa morir sin amor

aun no se cual es verdad y cual es mentira

Tomé cada palabra como verdad y no la abordé con un rompecabezas.

O si me equivoco, detente y explica

¿En qué infierno está la familia con la que soñamos?

Tratado completo, final triste

Accidentalmente perdí siete meses de mi vida contigo

Tuvimos un gran amor, lo destruiste a propósito

Sin embargo, podrías olvidar todo lo que pasó entre nosotros.

He venido otra vez, mira esa dirección

Me llamaste frío y no me buscaste en diez días

Ni siquiera te reíste de mí pensando que te estaba engañando

Después de todo, no podría lastimarte por su hija.

No, voy a desaparecer sin dejar rastro por mucho tiempo.

No podrías reconocerme, soy arrogante, no tú

Incluso si vivo sin ti, no estoy sin mí

Es cierto que estoy privado de todos, pero no estoy sin nadie.

Dices algunos amigos lejos

Lo que dices va a la mesa de los pobres, al estómago hambriento

Te da un poco de vergüenza que seas un desagradecido

No escuchaste, no viste, no comiste

Si volviera a ser el mismo día, si fuera pasando

Si hubiera un hermano como Agarza, un hermano hermoso con ojos poéticos

Se fueron sin motivo, a quienes consideraba mi familia

Ya te hubieras suicidado si estuvieras en mi lugar

Solía ​​escribir por amor, ahora mi poesía es por ira

Cosas que solían hacerme sentir mal, ahora soy feliz a veces

Cambio de mano en mano, amor-amor

El corazón te dice que bebas y te envenenes cada mañana y tarde.

Aléjate un poco de ti, ¿quién se quedará contigo?

Piensa, el día contigo quemará el corazón

Al final, serás olvidado y solo te quedará un sentimiento.

Que no vale la pena amar, pensando que es amor

Nadie es uno de ustedes, todo el mundo es un extraño

Y pasaron los años, me convertí en cenizas bajo las brasas

Mis ojos se mantuvieron en el camino, pero me perdí el remedio

Me extraño más a mí mismo, créeme, está vacío

Tal vez una o dos palabras sean suficientes, hasta que lo veas

Los que me han dejado, no tienen obligación de volver

Como un padre deshonesto, tiras al bebé

Una persona no puede ser tan ciega que no pueda ver a su hijo

No vi ninguna crueldad, no vi ninguna mentira.

Cuando murió un amigo, vi a los que estaban vivos e indiferentes.

He visto chicos actuando como artistas para una chica.

Cuando me encontré con un pequeño arroyo, vi algunas montañas

Ay, soy un poco injusto, un poco despiadado

La cabeza no golpea la piedra, estoy de rodillas sin pena

Está claro que a veces te sientes solo por mi culpa.

Una sola persona no nos bastó para vivir enamorados

La pluma no estaría tan cansada si pudiera trazar una línea para todos

Si puedo sufrir con los amigos con los que río

No me alejaré de mí mismo, si lo arreglo, entonces encontrará una manera.

Todo lo bueno que tenía, mis viejos amigos lo hicieron haram

Fue mi culpa desde el principio, mi culpa

Si no me ves llorar, lo siento, claro

Me duele el alma, tengo esta pregunta desde hace mucho tiempo.

¿Por qué pisoteó mis derechos y por qué Sura se ofendió conmigo?

Yo haría de esa niña una artista y la ayudaría con sus manualidades.

no tenia rencores solo iba a ayudar

¿Cómo podía pensar que haría esto por algo?

Después de todo, no había nadie, y si no se lo hacía a él, ¿a quién se lo haría?

Mientras tanto, el amor se rompió y mi arduo trabajo halal se derrumbó.

no sabia que despues de 5 meses me va a hacer esclava de su ego

Querías ser famoso, estás donde quieres estar

Y me lo agradecerías

Mientras tanto, tuvo que quedarse en casa para ganar dinero.

Te traje al estudio y te recogí de los salones de bodas.

Que tus manos y pies estén limpios, ¿qué haces ahí?

De todos modos, pásate

sin ti, mis veinticinco

Olvidaste considerar a la persona que lo tiene todo, ahora no tienes nada

Podrías destruirlo todo alimentando tu alma con odio

Esperaste el respeto, no lo pierdas

Seguimos estancados como entonces, como ríos solitarios

Somos como el sol naciente en un día de invierno y enero en el verano

Estamos juntos en cada respiro que tomamos

Ahora somos como extraños

Porque eras muy culpable, conté cada coqueteo que tuviste

Mi corazón pasa por esa calle, mis piernas no están satisfechas

Pensé que el amor no era amor, pero amor al menos

Quedan cien, todos dicen "estoy contigo".

A veces mis ojos se llenan de tristeza

Las huellas se destacaron cuando me quitaron la humedad de los ojos.

Cuando no te vi ni un solo día, cuanto te extrañé

No hemos hablado durante cinco meses, mira lo que estoy pasando ahora

Tal vez, esta es una voz maravillosa para mi anhelo.

Todavía está esperando ansiosamente su camino.

Algún día el dolor de mi alma pasará, pero los sentimientos no sanarán.

El error más común mató todas nuestras verdades

Me he convertido en un charco, vendiendo el olor de las flores al humo.

No era más que cenizas en el horno donde había estado ardiendo durante meses.

Había alguien que pensé que siempre estaba ahí para mí

Su último discurso fue diferente.

Ay... el dolor se filtra en la línea

Por alguna razón, me parezco a ti para cada persona deshonesta que veo.

Alcanzaste tu meta final, fuiste tomado por el dolor y yo fui tomado por extraños

Hice tantas buenas obras y fui recordado como una mala persona.

una lámpara de esperanza se apagaba cada día

Todos los días me convertía en otra persona bajo la influencia del alcohol.

ya no puedo ser esa persona

me moría cada día en tus poemas

Estoy sofocado por esta ciudad, esta gente

Estoy cansado de este poema, estos versos

Me voy con la esperanza de no volver mañana

Me voy, adiós, adiós, con amor

Estoy sofocado por esta ciudad, esta gente

Estoy cansado de este poema, estos versos

Me voy con la esperanza de no volver mañana

Me voy, adiós, adiós, con amor

Estoy sofocado por esta ciudad, esta gente

Estoy cansado de este poema, estos versos

me voy esperando no volver algun dia

Estoy sofocado por esta ciudad, esta gente

Estoy cansado de este poema, estos versos

Me voy, adiós, adiós, con amor