Ay Doğarken - Ajda Pekkan

Ay doğarken yavaş yavaş

Uyanır içimdeki bütün eksi duygular

Isınırım içerken, ay doğar

Ay doğarken yavaş yavaş

Bulanır bütün sular

Ağarır karanlıklar

Yüzünü hatırlarım, ay doğar

Bir ses gelir yavaş yavaş

Konuşur sanki dağlar

Ellerim ellerini

Kollarım seni arar, ay duyar

Herkes gider yavaş yavaş

Çekilir uzaklara garip yalnızlığına

Ben içer ben ağlarım, ay ağlar

Kurur gözlerimde hep yaşlar

Ağlamak neye yarar

Bilirim ki içinde

Her gece bir ay doğar

Her gece bir ay batar

Mientras la luna sale lentamente

Despierta todos los sentimientos negativos dentro de mí.

Mientras me estoy calentando sale la luna

Mientras la luna sale lentamente

Todas las aguas están turbias

La oscuridad se está volviendo más blanca

Recuerdo tu cara, sale la luna

Una voz viene lentamente

Hablando como montañas

mis manos tus manos

Mis brazos te buscan, la luna escucha

todos van despacio

Se retira a su extraña soledad

bebo, lloro, la luna llora

Se seca en mis ojos, siempre lágrimas

¿De qué sirve llorar?

yo se que en

Una luna sale cada noche

Una luna se pone cada noche