Koymaz - Abluka Alarm

Lâ edri

Dadanır yine başıma bir heves, bir nefes arası kadar taşıyorum

Es, verip devam ediyorum, neden biliyorsun hayli hoyrat esiyor yeter üşüyorum

Deniyorsun beni bile bile, ne diye zorlanır hâla kelimeler

Acıyı sever aşk tutuşalım yaşasak ölçüsüz öylece hasbelkader

Soğutmak zor yok bir çıkar yol ve de ne olur diye sarılırım dudaklarına

Iyide iyice yoruyorken hayat bizi alet ediyor kahpe ayak oyunlarına

Bırakıp her şeyi de dön git yoluna zoruma gidiyor bazen her şeyi taşımak

Yaşamak arzusu yoruyor bedenimi diyorsun bana yine ödediğin bedel az

Essin rüzgar isterse yerimden etsin beni, koymaz!

Sarıldık en derinden, gamlı bir şarkı tutturur hasret dile

Çalınır bam telimden

Savaş Tancuay

Çaldı kapı yine boş bi hüzün, ele kalan tavır kötü hep, hep bi tekim

Mutlu olmak yerine ki düştü yüzüm, nahoş durumuma çare yok, yok nitekim

Aşk uzakta ki yetişemez realitem, sevebilmek zor anlayış totaliter

Buruk cüzdan belli grafikte volatilite, bilinemezcilik sınırları teoride

Kimin aklıyla hareketin sonu beis, kır dök eylemin olur bu sen değil

İnce bi mateme ver meyil, fikir izdüşümüme zıt çoğu beyin

Tutamadım elini uzanamadım ona ben, duygularımı yeterince açılamadım

İstedim olmadı saçılamadım, herkesin önünde ben sevgimi yaşayamadım

la edri

Me persigue de nuevo, un capricho, llevo tanto como un respiro

Adiós, sigo dando, ¿por qué sabes que está soplando lo suficientemente duro? Tengo frío.

Me estás probando a propósito, ¿por qué las palabras siguen siendo difíciles?

El amor ama el dolor, aguantemos, vivamos sin medida, solo el destino

Es difícil enfriar, no hay salida y abrazo tus labios por si acaso

Mientras nos estamos cansando bien, la vida nos convierte en una herramienta para los juegos de pies de perra

Deja todo y vuelve a tu camino, a veces es difícil cargar con todo

Las ganas de vivir cansan, vuelves a llamar a mi cuerpo, el precio que pagaste es bajo

Essin, el viento puede moverme si quiere, ¡no lo hará!

Nos abrazamos lo más profundo, canta una canción triste, deseos de anhelo

Es robado de mi cable de explosión

Guerra Tancuay

La puerta volvió a tocar, una tristeza vacía, la actitud que queda siempre es mala, siempre estamos solos.

En lugar de estar feliz, mi rostro cayó, no hay cura para mi situación desagradable, como no hay

El amor está lejos, no puede alcanzar mi realidad, es difícil amar, comprendiendo totalitario.

Volatilidad de billetera amarga en cierto gráfico, límites agnósticos en teoría

Cuya mente es el final de la acción, será tu acción, no eres tú

Inclinación a dar un lamento fino, la mayoría de los cerebros contrarios a mi proyección de ideas.

No pude sostener su mano, no pude alcanzarla, no pude revelar mis sentimientos lo suficiente

No lo quise, no pude derramar, no pude vivir mi amor frente a todos