Na stacji Jerzego z Podebrad - Zbigniew ZamacHowski

Widzimy się co dzień na schodach w metrze,

gdy ona jedzie na dół - ja na powierzchnię

Ja wracam z nocnej zmiany,

a ty pracujesz rano

Ja jestem niewyspany,

ty z twarzą zatroskaną

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad

Praga o szóstej jeszcze sennie ziewa

i tylko my naiwni — robimy co trzeba

Ja spieszę się z kliniki,

gna do kiosku ona

Zmęczone dwa trybiki,

dwie wyspy wśród miliona

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad.

Choć o tej samej porze — randki są ruchome,

bo w tym tandemie każdy jedzie w swoją stronę

Ja w lewo, ona w prawo

nie ma odwrotu

ją czeka Rude pravo

a na mnie pusty pokój

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad.

Na czarodziejskich schodach czuję w sercu drżenie,

gdy kioskareczka Ewa śle mi swe spojrzenie

W pospiechu ledwie zdążę

powiedzieć - «witam z rana»,

bo całowania w biegu

surowo się zabrania

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad

A Praga drzemie i nic jeszcze nie wie

o dwojgu zakochanych, zapatrzonych w siebie

Już tęsknią nasze włosy

pędem rozwiane

do tego, co nas czeka

do tego, co nieznane

A schody jadą, choć mogłyby stać

na stacji Jerzego z Podebrad.

Nos vemos todos los días en las escaleras del metro,

cuando ella baja - voy a la superficie

Vuelvo del turno de noche,

y trabajas por la mañana

Tengo sueño,

tu con cara de preocupada

Y las escaleras se mueven, aunque podrían estar de pie

en la estación George z Podebrad

Praga a las seis sigue bostezando somnolienta

y solo nosotros los ingenuos hacemos lo necesario

Tengo prisa de la clínica,

ella va al quiosco

Dos engranajes cansados,

dos islas entre un millon

Y las escaleras se mueven, aunque podrían estar de pie

en la estación George z Podebrad.

Aunque al mismo tiempo, las fechas son móviles,

porque en este tándem cada uno va por su lado

yo me fui, ella a la derecha

No hay vuelta atrás

La ley ruda la espera

y una habitación vacía sobre mí

Y las escaleras se mueven, aunque podrían estar de pie

en la estación George z Podebrad.

En las escaleras mágicas, siento un temblor en mi corazón,

cuando la quiosquera Ewa me manda su mirada

En un apuro, apenas lo lograré

decir - «hola por la mañana»,

porque besarse en la carrera

estrictamente prohibido

Y las escaleras se mueven, aunque podrían estar de pie

en la estación George z Podebrad

Y Praga está dormitando y no sabe nada todavía

sobre dos personas enamoradas, enamoradas la una de la otra

Ya extrañamos nuestro cabello

impresionado

a lo que nos espera

a lo desconocido

Y las escaleras se mueven, aunque podrían estar de pie

en la estación George z Podebrad.