Eendjes Voeren - Zazi

de laatste tijd had mams een manie

om maar naar het park te gaan

elke middag trok mijn mammie

mij mijn warmste kleertjes aan

'want', zei mammie, 'in de winter,

geven wij de eendjes brood

anders gaan die lieve eendjes

allemaal van de honger dood'

onderweg liep zij steeds vlugger

ik hield haar maar met moeite bij

ik kwam in het park, buiten adem

maar mams was opgelucht en blij

zij gaf mij het plastic zakje

waar het eendenbrood in zat

en dan ging ik naar het wak toe

terwijl mammie op een bankje zat

terwijl ik de eendjes brood moest voeren

praatte zij met een meneer

die meneer was blijkbaar grappig

en hij was er telkens weer

net als de zwaan en bij het voeren

stond dat beest altijd vooraan

vaak begon hij kwaad te blazen

ook al had ik niks gedaan

eenmaal heeft de zwaan gebeten

mijn handje deed toen heel erg zeer

ik hoorde mammie schaterlachen

om die grappige meneer

toen moest ik nog veel harder huilen

mammie had geen oog voor mij

terwijl ik naar het bankje holde

maakte mams haar handen vrij

die meneer heet nu oom Stefan

we wonen in zijn huis

soms voel ik me heel verdrietig

maar we blijven 's middags thuis

zondagmiddag komt mijn pappie

die wil met mij naar 't park toe gaan

en dan durf ik niet te zeggen

dat ik bang ben voor de zwaan

últimamente mamá tenía una manía

solo para ir al parque

todas las tardes mi mamá tiraba

ponte mi ropa más abrigada

porque, dijo mamá, en el invierno,

le damos pan a los patos

de lo contrario, esos patos dulces se irán

todos muertos de hambre

en el camino caminaba cada vez más rápido

Tuve dificultad para seguirle el ritmo

entré al parque sin aliento

pero mamá estaba aliviada y feliz

ella me dio la bolsa de plastico

que contenía el pan de pato

y luego fui al hoyo

mientras mami se sentaba en un banco

mientras yo tenía que dar de comer pan a los patos

ella hablo con un caballero

ese señor aparentemente era gracioso

y estuvo allí una y otra vez

como el cisne y al alimentarse

esa bestia siempre estaba al frente

a menudo comenzaba a soplar con enojo

a pesar de que no había hecho nada

una vez que el cisne mordió

entonces me dolía mucho la mano

Escuché que mami se echó a reír.

por ese gracioso señor

entonces lloré aún más fuerte

mami no se preocupaba por mi

mientras yo corría al banquillo

Mamá liberó sus manos.

ese señor ahora se llama tío Stefan

vivimos en su casa

a veces me siento muy triste

pero nos quedamos en casa por la tarde

mi papi viene el domingo por la tarde

quiere ir al parque conmigo

y luego no me atrevo a decir

que le tengo miedo al cisne