Avcı - Yasemin Mori

Avcı yüklü çıktı avına sırtında kurşunla dolu bir çanta

Tüfeğini kaldırdı baktı gözünü menzile dayadı

Ayağında kara botlar yüreğinde taş parçası

Köpekleri önden saldı çalıları yara yara yolu aldı

Kaba saba haki bir yelekle göğsünü korumaya aldı

Orman açıldı kutsal bir armağan gibi.

Hırslı ve sersem yürüdü korkunç

yaratıklar gibi

Kestane gürgen palamut altı yaprak üstü bulut

Dere kıyısında anemonlar

O gün çiçek açmıştı tüm kızlar

Avcı kör topal devam etti

Ne yasa bildiyse ihlal etti

Ne güzel gördüyse heba etti

Bir de sorma ne havalı pozlar

Menzilde göründü bir ceylan

Kükredi orman dağıldı kuşlar

Belki kaydı bir kaç yıldız

Nefesler tutuldu uğultu devam etti

Avcı sarıldı tüfeğine ateş etti

Ceylan ürkek zarif narin (nazik)

Bastı ince bacaklarını toprağa

Varlığı nezaketini yaydı

Tüm orman ona ihsan etti

Kahverengi tonlar ve beyaz bir soluk.

Bakışından aktı gitti bir kaç bin oluk

sevda

Kükredi orman dağıldı kuşlar

Kırmızıya kesildi tüm ağaçlar yasa büründü

Bulutlar ağlamaya devam etti

Kızlar şarkı söyledi

Benim senin gibi oğlum yok

Seni ben doğurmadım

Buradan canlı çıkış yok

Ava giden avlanır

El cazador salió con una bolsa llena de plomo en la espalda.

Levantó su rifle y miró la gama.

Botas negras en sus pies, un pedazo de piedra en su corazón

Dejó salir a los perros del frente, los arbustos se lastimaron

Se protegía el pecho con un tosco chaleco caqui.

El bosque se abrió como un regalo sagrado.

Ambicioso y aturdido caminó terrible

como criaturas

castaño carpe bellota underleaf nube

Anémonas en el arroyo

Todas las chicas florecieron ese día

El cazador siguió a ciegas

Cualquiera que sea la ley que conocía, la violó

Todo lo bueno que vio desperdiciado

Y no preguntes, que poses chulas

Una gacela apareció en el rango

El bosque rugido dispersó a los pájaros.

Tal vez algunas estrellas

Se contuvieron las respiraciones, el tarareo continuó

El cazador se abrazó y disparó a su rifle.

Gacela tímida agraciada delicada (suave)

Presionó sus delgadas piernas contra el suelo.

Su presencia contagia su bondad

Todo el bosque le otorgó

Tonos marrones y un blanco pálido.

Unos miles de surcos brotaron de tu mirada

amar

El bosque rugido dispersó a los pájaros.

Todos los árboles fueron cortados a rojo

Las nubes siguieron llorando

las chicas cantaron

no tengo un hijo como tu

yo no te di a luz

No hay salida en vivo de aquí

Las cazas cazadas