Kadınım - Doğum (Şiir) - Volkan Konak

Bana memleket, bana su, bana tat, bana uyku, bana rüzgar gibi gelen sevgilim

Gülüşünü kücük bir cocuktan alan, yastıkta başını bıraktıgı ize kurban oldugum,

Eser durusun hafızamda ve orda hiç bir sey yok senden önceme ve sana ait

olmayan,

Son hayalım, ne güzel sey seni sevmek

Elleri küçük sevgilim,

Ne güzel şey seni hatırlamak,

Etimde soguk kara saplı bir bıcak gibi değil,

Hasret ateşiyle dövülmüş sımsıcak bir demir gibi,

Ne güzel şey düşünmek seni bunca kalabalıkta ve bunca yorgunluklarımın içinde,

Son hasretim, sana olan hudutsuz sevdamı

Manalyo kokulu başını kollarımın arasına alıp,

Senin o memleket gözlerine saatlerce bakmalıyım kı anlatabileyim,

Senın yanıbaşında ve sevkat o dolu gögsünde uyumalıyım,

Çünkü ben senin her yanın çiçek acmış, yemişlerle dolu fidana benzeyen güzel

yüzüne hasret yaşayamam,

Son sözüm, keşke bu gece gelincik ciceği takabilseydim, karadeniz bahcelerinden

En güzel bestelerimi yalnız sana söyleyebilseydim bu gece,

Mehtap uyanamadan gune merhaba diyebilseydim, okyanus kalbimde bir yelkenli

gibi sarhoş olup sahillere vurabilseydim,

Acmaya duran gülüm, işitiyor musun beni, ustamın deyimiyle, şu kaınat denen

nesnenin içinde

En çok sevdiğim yürek, üzerine en cok titrediğim insan kalbi, senin gögsünün

içine takılı olanıdır,

Anası bana bir oğlancık doğurdu,

Kaşsız, sarı bir oğlan,

Masmavi kundağında yatan,

Bir nurtopu, üç kilo ağırlığında,

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu kore’de,

Sarı ayçiçeğine benziyorlardı,

Makartır kesti onları

Gittiler ana sütüne bile doymadan

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu yunan zindanlarında

Babaları kurşuna dizilmiş,

Bu dünyada birinci görülecek şey diye demir parmaklığı gördüler…

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu anadolu’mda,

Mavi gözlü, kara gözlü, elâ gözlü bebeklerdi,

Bitlendiler doğar doğmaz,

Kim bilir, kaçı sağ kalır mucize kabilinden,

Benim oğlan benim yaşıma bastığı zaman

Ben bu dünyada olmayacağım, evet

Ama harikulâde bir beşik olacak dünya

Siyah, beyaz, sarı,

Bütün çocukları sallayan,

Mavi atlas döşekli bir beşik…

Son hayalım, son hasretim, son sözüm, nartanem, yutkunuşum, uyanışlarımın en

güzeli…

Kadınım benım, kadınım, kadınım, kadınım benım …

Hogar para mí, agua para mí, sabor para mí, sueño para mí, mi amado que viene a mí como el viento

Fui víctima de la cicatriz que le arrancó la sonrisa a un niño pequeño y dejó su cabeza sobre la almohada,

La obra queda en mi memoria, y no hay nada allí que me pertenezca antes que a ti ya ti.

no,

Mi ultimo sueño, que cosa mas bonita amarte

Manos cariño,

Que lindo es recordarte

No como un frío cuchillo de mango negro en mi carne,

Como un hierro candente forjado con el fuego del anhelo,

Que lindo es pensar en ti en tanta multitud y en todo mi cansancio,

Mi último anhelo, mi amor ilimitado por ti

Tomo tu cabeza perfumada de magnolia en mis brazos,

Tengo que mirar a los ojos de tu ciudad natal durante horas para poder explicar,

Debo dormir a tu lado y en tu pecho lleno,

Porque soy hermoso como un retoño con flores por todas partes, lleno de bayas

No puedo anhelar tu cara,

Mi última palabra, desearía poder usar una flor de amapola esta noche, de los jardines del mar negro

Si tan solo pudiera cantarte mis mejores composiciones esta noche,

Si pudiera saludar al día antes de que despierte la luz de la luna, el océano es un velero en mi corazón

Si pudiera emborracharme e ir a las playas como

Mi rosa que deja de compadecerme, ¿me oyes, en las palabras de mi maestro, este llamado universo?

dentro del objeto

El corazón que más amo, el corazón humano que más aprecio, es tu pecho.

es el que está pegado a él,

Su madre me dio a luz un niño,

Un niño rubio sin cejas,

Acostado en el pañal azul profundo,

Una bola de luz pesa tres kilogramos,

Cuando nació mi niño

Los niños nacieron en Corea,

Parecían girasoles amarillos,

Makatır los cortó

Se fueron antes de saciarse con la leche de su madre.

Cuando nació mi niño

Los niños nacieron en las mazmorras griegas.

Sus padres fueron fusilados,

Vieron la verja de hierro como lo primero que se veía en este mundo...

Cuando nació mi niño

Los niños nacieron en mi Anatolia,

Eran bebés de ojos azules, ojos negros, ojos color avellana,

Tan pronto como nacen los piojos,

Quién sabe, cuántos de ellos sobreviven milagrosamente,

Cuando mi hijo tenga mi edad

No estaré en este mundo, sí

Pero el mundo será una cuna maravillosa

negro, blanco, amarillo,

Sacudiendo a todos los niños,

Una cuna con un colchón de atlas azul…

Mi último sueño, mi último anhelo, mi última palabra, mi nartan, mi golondrina, mi más despertar

hermoso…

Mi mujer, mi mujer, mi mujer, mi mujer...