Rzeka - Tulia

Z oczu zamglonych

Co nie patrzyły w tył

Spadły zasłony

Aż w górę kurz się wzbił

Lecz widzę wszystko jak jest

Z ostrością prawie do łez

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

Odwrócę nurt

By w górę biegł nie w dół

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

I płynąć nią

Miłości źródła schną

Z ust słodkich tobie

I pełnych miłych słów

Dziś tyle powiem

Że nie zaczniemy znów

Za dużo chyba już wiem

Za mądrość zapłacę snem

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

Odwrócę nurt

By w górę biegł nie w dół

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

I płynąć nią

Miłości źródła schną

Nie było źle i to życie miało sens

Lecz nie stać mnie by jeszcze raz je przejść

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

Odwrócę nurt

By w górę biegł nie w dół

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

I płynąć nią

Miłości źródła schną

De ojos borrosos

lo que no miró atrás

Las cortinas han caído

Hasta que el polvo voló

Pero puedo ver todo como es

Nitidez casi hasta las lágrimas

No quiero ir al mismo río

Cambiaré la marea

Que debe correr hacia arriba, no hacia abajo

No quiero ir al mismo río

Y nadar en él

Los manantiales del amor se secan

De tu dulce boca

Y lleno de lindas palabras.

Voy a decir mucho hoy

Que no volveremos a empezar

creo que ya se demasiado

Pagaré la sabiduría con el sueño.

No quiero ir al mismo río

Cambiaré la marea

Que debe correr hacia arriba, no hacia abajo

No quiero ir al mismo río

Y nadar en él

Los manantiales del amor se secan

No estuvo mal y esta vida tenia sentido

Pero no puedo darme el lujo de pasar por ellos de nuevo

No quiero ir al mismo río

Cambiaré la marea

Que debe correr hacia arriba, no hacia abajo

No quiero ir al mismo río

Y nadar en él

Los manantiales del amor se secan