Čovjek Od Leda - Tony Cetinski

Jastuci mirišu na noć

Sad` i ja čujem poznat glas

Dobro jutro svima, kaže on

Ali ne znam dal` to vrijedi i za Nas

Pitanja je sto, ako još se volimo

Čaj prolila si vruć

I bacaš na stol ključ

Kažeš nećeš uć`

Na ova vrata nikad više

A ja, a ja, čovjek od leda

Ni glas, ni riječ onda kad treba

A u sebi kažem stoj

Puca kao staklo život moj, život moj

Sad i ja čujem poznat glas

Dobro jutro svima, kaže on

Ali ne znam dal` to vrijedi i za Nas

Pitanja je sto, ako još se volimo

Čaj prolila si vruć

I bacaš na stol ključ

Kažeš nećeš uć`

Na ova vrata nikad više

A ja, a ja, čovjek od leda

Ni glas, ni riječ onda kad treba

A u sebi kažem stoj

Puca kao staklo život moj

A ja, a ja, čovjek od leda

Ni glas, ni riječ onda kad treba

A u sebi kažem stoj

Puca kao staklo život moj, život moj

A ja, a ja, čovjek od leda

Ni glas, ni riječ onda kad treba

A u sebi kažem stoj

Puca kao staklo život moj

A ja, a ja, čovjek od leda

Ni glas, ni riječ onda kad treba

A u sebi kažem stoj

Puca kao staklo život moj, život moj

Las almohadas huelen a noche.

Ahora escucho una voz familiar

Buenos días a todos, dice

Pero no sé si eso se aplica a nosotros también.

La pregunta es, si todavía nos amamos

Derramaste el té caliente

Y tiras la llave sobre la mesa

Dices que no entrarás

Nunca más en esta puerta

Y yo, y yo, el hombre de hielo

Sin voz, sin palabra cuando sea necesario

Y me digo a mí mismo, para

Dispara como el cristal mi vida, mi vida

Ahora escucho una voz familiar también

Buenos días a todos, dice

Pero no sé si eso se aplica a nosotros también.

La pregunta es, si todavía nos amamos

Derramaste el té caliente

Y tiras la llave sobre la mesa

Dices que no entrarás

Nunca más en esta puerta

Y yo, y yo, el hombre de hielo

Sin voz, sin palabra cuando sea necesario

Y me digo a mí mismo, para

Dispara como cristal mi vida

Y yo, y yo, el hombre de hielo

Sin voz, sin palabra cuando sea necesario

Y me digo a mí mismo, para

Dispara como el cristal mi vida, mi vida

Y yo, y yo, el hombre de hielo

Sin voz, sin palabra cuando sea necesario

Y me digo a mí mismo, para

Dispara como cristal mi vida

Y yo, y yo, el hombre de hielo

Sin voz, sin palabra cuando sea necesario

Y me digo a mí mismo, para

Dispara como el cristal mi vida, mi vida