Her Şeyden Çok - Tepki

Nasıl büyüdün içimde

Denedim bunu kaç kez

Ne kadar diye sorma

Her şeyden çok

Nasıl döndü saatler

Yine meskenim hasret

Ne kadar diye sorma

Her şeyden çok

Göz bebeklerime sor

Nasılda büyüyor içimde bu ateş

Esir alıyor nefessiz olamam

Bu soğuk odalar beni boğuyor

Geri dönüyor yelkovan, akrep

Nasıl dejavu yaşıyoruz kaç kez

Güneş olur ay, odam olur kasvet

Her şeyden çok

İstedim olsun her şeyi ışık

Kafam karışık

Döner başım, mahallli buna alışık

Kalbim acı çekmeler alışık

Ne işimiz var, ne de aşımız

Çıkmadı beladan yine başımız

Otuz günün yirmi dokuzuna hazırım

O bir tanesi tenim hayaline karışır

Tep!

Nasıl büyüdün içimde

Denedim bunu kaç kez

Ne kadar diye sorma

Her şeyden çok

Nasıl döndü saatler

Yine meskenim hasret

Ne kadar diye sorma

Her şeyden çok

Gözüm korkmaz nasıl hareket

Gece bütün caddeleri kes

Adımların ilerliyor sağlam

Etmiyorsun bir an bile pes

Öyle bir an oluyor

Sorun değil denemek

Belki bir yudum

Belki bir nefes

Belki bir ömür gibi

Belki bir heves

Yok senden fazlası yok

Bana sor korkmam çaresi yok

Aman «Of!»

dertler dost oluyor

Bana zordan zor dört dönüyor

Bu belalar loş her oda her koridor

Her güz her bahar her metafor

Her aşk her acı her gecemiz

Her gün serseri bahanelerim

Her şeyden çok

Nasıl büyüdün içimde

Denedim bunu kaç kez

Ne kadar diye sorma

Her şeyden çok

Nasıl döndü saatler

Yine meskenim hasret

Ne kadar diye sorma

Her şeyden çok

como creciste dentro de mi

cuantas veces he probado esto

no preguntes cuanto

Más que nada

Cómo giraban los relojes

Anhelando mi hogar otra vez

no preguntes cuanto

Más que nada

Pregúntale a mis alumnos

¿Cómo crece este fuego dentro de mí?

Se está afianzando, no puedo estar sin aliento

Estos cuartos fríos me están sofocando

Volviendo el minutero, el escorpión

¿Cuántas veces experimentamos deja vu?

El sol se convierte en luna, la penumbra se convierte en mi habitación

Más que nada

quiero todo ligero

estoy confundido

Mi cabeza da vueltas, el local está acostumbrado

Mi corazón está acostumbrado a sufrir.

No tenemos ni trabajo ni vacuna.

No salimos del apuro otra vez

Estoy listo para el vigésimo noveno de treinta días

Es uno de mis sueños de piel.

¡Patada!

como creciste dentro de mi

cuantas veces he probado esto

no preguntes cuanto

Más que nada

Cómo giraban los relojes

Anhelando mi hogar otra vez

no preguntes cuanto

Más que nada

No tengo miedo de cómo moverme

Cortar todas las calles por la noche

Tus pasos van hacia adelante

No te rindes ni por un momento

Hay tal momento

no hay problema intenta

tal vez un sorbo

tal vez un respiro

Tal vez como toda la vida

tal vez un capricho

No mas que tu

Pregúntame, tengo miedo, no hay manera

¡Ay, ay!

los problemas se hacen amigos

se me esta haciendo dificil

Estos flagelos son tenues, cada habitación, cada pasillo

Cada otoño, cada primavera, cada metáfora

Cada amor, cada dolor, cada noche

Todos los días mi trasero se disculpa

Más que nada

como creciste dentro de mi

cuantas veces he probado esto

no preguntes cuanto

Más que nada

Cómo giraban los relojes

Anhelando mi hogar otra vez

no preguntes cuanto

Más que nada