Mesafe - Taladro

Umudum bitmedi bak hep aynı devam eder

Tavanı rutubet kokan odam ve nevaleler

Yağmurun damlalarını güç olsa da hesap eden

Boş bir adamı oynuyoken zor gelir mesafeler

Gecenin arzuhali sisli bir cam

Elimde okka divit üstümde güçlü nidam

Maziye dönük boyası akıp duran şirin binam

Sanki tanıdık ve sanki yabancı gibi siman

Sessizce mesafelere tutunmak

Omzum ağır yine de sen gel bana tutun bak

Ayın hilal evresi hafifçe yokluyorum gökyüzünü

Bulutlar rahatsız bu durumdan

Boyası fuşya rengi ipek günün, ton atlayıp

Omzuma yükledim şu sevgi işini son hattayım

Ben sana açım huzur biraz bende konaklayın

Bi bankta oturdum gri montla Konak’tayım

Kısalmıyo yollar

Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert

Ne yapsan kavuşmuyo kollar

Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi' dert

Kısalmıyo yollar

Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert

Ne yapsan kavuşmuyo kollar

Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi' dert

Aradan zaman geçti kalktım o banktan

Hafif adımlarımla yürüyorum yüzüme çarpan

Şu lanet gibi fırtına ne anlat bana kaptan

Bi’kaç anlık mutluluğa ben güneşi satmam

Neyse sonunda umduğum durak

Karşımda milyonlarca kalp var bugün hep aynı duran

Onlarla ilgilen dost sen beni bırak

İzmir’i sevdirdiğini bilmiyordu Burak

Şu an dünyayı tanımladım sepya mavisi

Eğer kalbin bile küsse sana yok tedavisi

Bu yüzden yorgunum kadınım bunun yok bahanesi

Sen ki göz bebeğim eşim bil daha nesin

Çıkarsa bir daha sesim emin ol kavgam olur

Merak etme huzuru tutarsam bir yere salmam onu

Bi' gün gün batımında yaklaşırsam kıyılarına

İsteğim bi' sen bir de gitmek için sandal olur

Kısalmıyo yollar

Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert

Ne yapsan kavuşmuyo kollar

Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi' dert

Kısalmıyo yollar

Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert

Ne yapsan kavuşmuyo kollar

Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi' dert

Her dakika umutlarımı yitirdiğim

Yalnızlığa soyunduğum bi' gün kendimi bitirdiğimi

Neyse düşünsene bulutların seni getirdiğin

Mi esperanza no se acaba, mira, siempre sigue igual

Mi cuarto cuyo techo huele a humedad y a nevales

El que calcula las gotas de lluvia aunque sea dificil

Las distancias son difíciles cuando estás jugando a un hombre vacío

El deseo de la noche es un vidrio empañado

Okka se sumerge en mi mano, fuerte grito sobre mí

Mi lindo edificio, cuya pintura fluye del pasado

Cemento como familiar y como extraño

aferrándose en silencio a las distancias

Mi hombro es pesado, pero vienes, abrázame y mira.

Creciente de la luna sondeando ligeramente el cielo

Las nubes están perturbadas por esta situación.

La pintura es seda fucsia del día, salta una tonelada

Puse este trabajo de amor en mi hombro, estoy en la última línea

Tengo hambre de ti, paz, quédate conmigo un rato

Me senté en un banco, estoy en Konak con un abrigo gris.

caminos no acortados

Si creces, caminas, piensas, es un problema aparte.

No importa lo que hagas, tus brazos no se juntan

Diga lo que diga, lo sepa o no, es un problema aparte.

caminos no acortados

Si creces, caminas, piensas, es un problema aparte.

No importa lo que hagas, tus brazos no se juntan

Diga lo que diga, lo sepa o no, es un problema aparte.

Pasó el tiempo y me levanté de ese banco

Camino con pasos ligeros que golpean mi cara

Que es esa maldita tormenta, dime capitan

No vendo el sol por unos momentos de felicidad

De todos modos, finalmente la parada que esperaba.

Hay millones de corazones frente a mí que siempre son los mismos hoy.

Cuídalos amigo, me dejas

Burak no sabía que hizo que Izmir lo amara.

Definí el mundo ahora azul sepia

Si hasta tu corazón está ofendido, no hay cura para ti.

Por eso estoy cansada mujer no hay excusa para esto

Eres la bebe de mis ojos, mi esposa, sabes que mas eres

Si sale, seguro que volveré a dar pelea.

No te preocupes, si mantengo la paz, no lo dejaré ir.

Si me acerco a tus costas un día al atardecer

Mi deseo eres tú y un barco para ir

caminos no acortados

Si creces, caminas, piensas, es un problema aparte.

No importa lo que hagas, tus brazos no se juntan

Diga lo que diga, lo sepa o no, es un problema aparte.

caminos no acortados

Si creces, caminas, piensas, es un problema aparte.

No importa lo que hagas, tus brazos no se juntan

Diga lo que diga, lo sepa o no, es un problema aparte.

Cada minuto perdí mi esperanza

Que me he acabado un día cuando estaba solo

En fin, imagina que las nubes te trajeron