Ölene Kadar - Tahribad-ı İsyan, Fuat

{Intro: Fuat]

Zen G, Veysi, Asil, Bonobo, Eins Panzer

Bir bardak gibi elden ele dolaşır kaderin

Herkes bir yudum alırsa, bir şey kalmaz, dinleyin

Detaylara düzen getiren didaktik kafiyelerim

Sulukule’den süzülür gelir, cengaverlerim

Yıksalar da, kovsalar da Anka kuşu gibi küllerinden doğar

Tek yumrukla kafan olur soğan

Fuat, iki kangal, bir de ayıboğan

Kafesler kırılır çenemle, mikroya uzan

Zen G, Veysi, Asil kalkın layn

Roman sopasıyla, dev gibi punchline

Batı Berlin, Fuat Ergin, Bonobo, Eins Panzer

Güneş her gün doğacak batıdan, gözüme baksan

Kalem, kürek, kağıt, mezar yanar

Yürek ağıt yakar, *nereye kadar?*

Nefes bitmez, kafiye şişler

Yazmayı bırakmam ulan, *ölene kadar*

Bugün dünden beter be

Yeter be

Yakana yapışırsa çıkmaz, dert de keder de

Onca sorunlar kafamı yordular

Ben de dert yapıp cahillik kattım derde

Dertler delirtir derler

Bize deli de derler

Bizi birbirimize bağlar, dikenli teller

Ölümlü gündem, önümü görmem

Bi' gün güller kaplar mezarını

Görürsün, gül sen

Kalem, kürek, kağıt, mezar yanar

Yürek ağıt yakar, *nereye kadar?*

Patlar tüfek, mermi uçar

Kafan hedef olursa, *nereye kadar?*

Batı Berlin, Sulukule lirik yazar

Mezar açar, *nereye kadar?*

Nefes bitmez, kafiye şişler

Yazmayı bırakmam ulan, *ölene kadar*

Onlarca kilit vurulup zincirlendi bahtımız

Bi' evsizin sokakta yattığı kadar kırgınız

Hayatı öğretmek için çocuklara kızdınız

Biz annenin onlarla oynama dediği çocuklarız

Dertler delirtir derler

Bize deli de derler

Bizi birbirimize bağlar, dikenli teller

Ölümlü gündem, önümü görmem

Bi' gün güller kaplar mezarını

Görürsün, gül sen

Bi' madenci gibi yer altına girmeyecek bakanlar

Çıkarılan cesetlere yardım etmek yerine bakarlar

Bütün insanların ortak derdi oldu rakamlar

İşçileri bekler çocukları, diğerlerini makamlar

Garibanı çalışır, patronu kazanır

Çalıştır motoru bas, akün ısınır

Demirleri mahkum ısırır, kendinden usanır

Dünya koca bir ölüm makinasınır

Vakit azalır va va va vakit azalır

Dünya cehennemin manitasıdır

Tahribad-ı İsyan sokakların haritasıdır*

{Introducción: Fuat]

Zen G, Veysi, Noble, Bonobo, Eins Panzer

Tu destino circula de mano en mano como un vaso

Si todos toman un sorbo, no queda nada, escucha

Mis rimas didácticas que ordenan los detalles

Se desliza desde Sulukule, mis guerreros

Ya sea que lo destruyan o lo expulsen, resurge de sus cenizas como un ave fénix.

Un puñetazo en la cabeza de cebolla

Fuat, dos bobinas y un bearboğan

Las jaulas se rompen con mi mandíbula, alcanzo el micro

Zen G, Veysi, Noble levántate layn

Con un palo romano, remate gigante

Berlín Occidental, Fuat Ergin, Bonobo, Eins Panzer

El sol saldrá todos los días desde el oeste, si me miras a los ojos

Bolígrafo, pala, papel, luces de tumba

El corazón se lamenta, *¿hasta dónde?*

La respiración nunca termina, la rima pincha

No dejaré de escribir, *hasta que muera*

Hoy es mejor que ayer

Suficiente

Si se pega a tu cuello, no funcionará, ya sea por problemas o tristeza.

Todos los problemas me molestaban

También hice problemas y agregué ignorancia al problema.

Dicen que los problemas te vuelven loco

Nos llaman locos

El alambre de púas nos conecta

Agenda mortal, no veo mi camino

Un día las rosas cubrirán tu tumba

Ves, te ríes

Bolígrafo, pala, papel, luces de tumba

El corazón se lamenta, *¿hasta dónde?*

El rifle explota, las balas vuelan

Si tu cabeza es el objetivo, *¿hasta dónde?*

Berlín Occidental, letrista de Sulukule

La tumba se abre, *¿hasta dónde?*

La respiración nunca termina, la rima pincha

No dejaré de escribir, *hasta que muera*

Docenas de cerraduras fueron golpeadas y nuestra suerte fue encadenada

Estamos tan ofendidos como un vagabundo durmiendo en la calle.

Te enfadaste con los niños por enseñar la vida

Somos los niños que tu mamá dijo que no juegues con ellos

Dicen que los problemas te vuelven loco

Nos llaman locos

El alambre de púas nos conecta

Agenda mortal, no veo mi camino

Un día las rosas cubrirán tu tumba

Ves, te ríes

Ministros que no pasarán a la clandestinidad como un minero

Cuidan de los cadáveres exhumados en lugar de ayudarlos.

Los números se convirtieron en la preocupación común de todas las personas.

Los trabajadores esperan a los niños, las autoridades a los demás

Su pobre trabaja, su jefe gana

Arranca el motor, tu batería se calienta

El preso muerde el hierro, se cansa de sí mismo

El mundo es una gran máquina de matar.

El tiempo pasa y el tiempo pasa

El mundo es la amante del infierno.

Tahribad-ı İsyan es un mapa de las calles*