Warszawa - T.Love

Za oknem zimowo zaczyna się dzień

Zaczynam kolejny dzień życia

Wyglądam przez okno, na oczach mam sen

A Grochów się budzi z przepicia

Wypity alkohol uderza w tętnice

Autobus tapla się w śniegu

Przez szybę oglądam betonu stolicę

Już jestem na drugim jej brzegu

Gdy patrzę w twe oczy, zmęczone jak moje

To kocham to miasto, zmęczone jak ja

Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje

Gdzie wiosna spaliną oddycha

Krakowskie Przedmieście zalane jest słońcem

Wirujesz jak obłok, wynurzasz się z bramy

A ja jestem głodny, tak bardzo głodny

Kochanie, nakarmisz mnie snami

Zielony Żoliborz, pieprzony Żoliborz

Rozkwita na drzewach, na krzewach

Ściekami z rzeki kompletnie pijany

Chcę krzyczeć, chcę ryczeć, chcę śpiewać

Gdy patrzę w twe oczy, zmęczone jak moje

To kocham to miasto, zmęczone jak ja

Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje

Gdzie wiosna spaliną oddycha

Jesienią zawsze zaczyna się szkoła

A w knajpach zaczyna się picie

Jest tłoczno i duszno, olewa nas kelner

I tak skończymy o świcie

Jesienią zawsze myślę o latach

Tak starych, jak te kamienice

Jesienią o zmroku przechodzę z tobą

Przez pełne kasztanów ulice

Gdy patrzę w twe oczy, zmęczone jak moje

To kocham to miasto, zmęczone jak ja

Gdzie Hitler i Stalin zrobili, co swoje

Gdzie wiosna spaliną oddycha

El día de invierno comienza fuera de la ventana.

Estoy empezando otro día de mi vida.

Miro por la ventana, tengo un sueño en mis ojos

Y Grochów se despierta de estar borracho

Cuando bebes alcohol, golpea tus arterias.

El autobús se desliza en la nieve.

A través del cristal miro la capital de hormigón

ya estoy del otro lado

Mientras miro tus ojos tan cansados ​​como los míos

Amo esta ciudad, tan cansada como estoy

Donde Hitler y Stalin hicieron su trabajo

Donde la primavera respira gases de escape

Krakowskie Przedmieście está inundado de sol

Giras como una nube, emerges de la puerta

Y tengo hambre, tanta hambre

Cariño, me alimentas con sueños

Verde Żoliborz, maldito Żoliborz

Florece en árboles y arbustos.

Está completamente borracho con las aguas residuales del río.

Quiero gritar, quiero gritar, quiero cantar

Mientras miro tus ojos tan cansados ​​como los míos

Amo esta ciudad, tan cansada como estoy

Donde Hitler y Stalin hicieron su trabajo

Donde la primavera respira gases de escape

La escuela siempre comienza en el otoño.

Y en los pubs empieza la bebida

Está lleno y sofocante, el mesero nos ignora.

Terminaremos al amanecer de todos modos

En el otoño, siempre pienso en los años.

Tan viejo como estas casas de vecindad

En el otoño, al anochecer, camino contigo

Por las calles llenas de castañas

Mientras miro tus ojos tan cansados ​​como los míos

Amo esta ciudad, tan cansada como estoy

Donde Hitler y Stalin hicieron su trabajo

Donde la primavera respira gases de escape