Anadromika - Stavento, Alexandra

Άσε με εδώ τίποτα δεν ζητώ παραπάνω

Σε τούτο τον άθλιο κόσμο

Όλα μοιάζουν να είναι τόσο ψεύτικα πια

Με γεμίζεις με αστέρια στην σκληρή μοναξιά

Δεν με νοιάζει αν κάποια στιγμή θα χαθείς

Ή σαν όλα τα άδικα ποτέ μαραθείς

Σήμερα είσαι εδώ, δεν κρατώ μυστικά

Και όλα σου τα χαρίζω προκαταβολικά

Άσε με μαζί σου να περνάω

Τα ζόρια που τραβάω

Την ζωή μου σου χρωστάω

Για ακόμα μια φορά

Να μπορώ να σε κοιτάω

Να σου χαμογελάω

Την ζωή μου σου χρωστάω

Δίχως αναδρομικά

Δε θα σου τάξω, δεν ξέρω αν θα αλλάξω

Δεν ξέρω τι μου ξημερώνει, και εντέλει πού θα αράξω

Σήμερα είμαστε εδώ, και αυτό μου είναι αρκετό

Που σε νιώθω σε αγγίζω με κοιτάς σε κοιτώ

Δεν έχω λόγια να σου πω, καμιά φορά ευχαριστώ

Που είσαι πλάι μου σε αυτόν, τον άθλιο καιρό

Δίχως εγωισμό και όχι αναδρομικά

Όλα εγώ σου τα δίνω προκαταβολικά

Άσε με μαζί σου να περνάω

Τα ζόρια που τραβάω

Την ζωή μου σου χρωστάω

Για ακόμα μια φορά

Να μπορώ να σε κοιτάω

Να σου χαμογελάω

Την ζωή μου σου χρωστάω

Δίχως αναδρομικά

Déjame aquí pedir nada más

En este mundo miserable

Todo parece ser tan falso ahora

Me llenas de estrellas en cruel soledad

No me importa si en algún momento te pierdes

O como todas las injusticias nunca te marchitas

Estás aquí hoy, no guardo secretos.

Y te doy todo por adelantado

Déjame pasar contigo

Las presiones que tiro

te debo mi vida

Por una vez más

Para poder mirarte

Déjame sonreírte

te debo mi vida

sin retrospectiva

No te ordenaré, no sé si cambiaré

No sé lo que me amanece, y dónde terminaré

Estamos aquí hoy, y eso es suficiente para mí.

Donde siento que te tocas me miras te miro

No tengo palabras para decirte, a veces gracias

Que estas a mi lado en este mal tiempo

Sin egoísmo y no retrospectivamente

te doy todo por adelantado

Déjame pasar contigo

Las presiones que tiro

te debo mi vida

Por una vez más

Para poder mirarte

Déjame sonreírte

te debo mi vida

sin retrospectiva