Chłodno - Stach Bukowski, Kiwi

4:30 nad ranem, poszukuję Twoich wad

Całujesz jak w Klimta obrazie, lecz to szare kolory ma

Czy chciałbym jak w niebie, ja nie wiem

Wystarczy mi tyle co zawsze

Wysoki twój głos onieśmiela mnie wciąż

Gdy ciała mokną i rozmawiają nie za wolno

Gdy na zegarze widzę piątą, znów mam nadzieję ślepą

Trochę mi chłodno, a na głośnikach leci Tove Lo

I duszę się czekając pod nią, bo martwi jedynie to, że koszulę ma mokrą

Znowu jak w drogiej reklamie, oczy cieszą się na znak

Dwa słowa i podsumowanie: marnujemy swój cenny czas

I chociaż zaczynasz od zwierzeń, to w głowie te myśli co zawsze

A niski twój głos prowokuje mnie wciąż

Gdy ciała mokną i rozmawiają nie za wolno

Gdy na zegarze widzę piątą, znów mam nadzieję ślepą

Trochę mi chłodno, a na głośnikach leci Tove Lo

I duszę się czekając pod nią, bo martwi jedynie to, że koszulę ma mokrą

4:30 de la mañana, buscando tus defectos

Besas como en el cuadro de Klimt, pero son colores grises

Me gustaría el cielo, no lo sé

Me basta como siempre

tu voz aguda aun me intimida

Cuando los cuerpos se mojan y hablan demasiado lento

Cuando veo las cinco en el reloj, espero volver a estar ciego

Tengo un poco de frío y Tove Lo está sonando en los parlantes.

Y me asfixio mientras espero debajo de él, porque solo me preocupa que su camisa esté mojada.

De nuevo, como en un anuncio caro, los ojos se regocijan ante el cartel.

Dos palabras y un resumen: estamos perdiendo nuestro precioso tiempo

Y aunque empieces con confesiones, mantén los pensamientos en tu cabeza como siempre.

Y tu voz baja me sigue provocando

Cuando los cuerpos se mojan y hablan demasiado lento

Cuando veo las cinco en el reloj, espero volver a estar ciego

Tengo un poco de frío y Tove Lo está sonando en los parlantes.

Y me asfixio mientras espero debajo de él, porque solo me preocupa que su camisa esté mojada.