Prześliczna wiolonczelistka - Skaldowie

Choć chyba sto symfonii na pamięć już znam

Wciąż do filharmonii gnam, bo tam

Tuż obok dyrygenta strojnego we frak

Zasiada przejęta swą rolą tak

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka la la la

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka

Jej oczy lśnią la la la la, jej usta drżą la la la la

Gdy dłonią swą la la la la struny przyciska

Nad czołem jej pochyla się muza tuż, tuż

Bo oto ta chwila przyszła już

Niewielki, pan dyrygent, batutą da znak

A ona natchniona, ona zagra tak

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka la la la

Ech, porwać ją i wio, na koniec świata tak

Jej oczy lśnią la la la la, niech serca drżą la la la la

Niech wiosna w krąg lala szaleje w kwiatach

A ona będzie przy mnie, gdzie ona tam ja

I jej polichymnia nie będzie zła

Że inny pan dyrygent batutą dał znak

Dwóm sercom by razem już śpiewały tak

Ya me sé de memoria cien sinfonías

Todavía me apresuro a la sala filarmónica, porque hay

Justo al lado del conductor vestido con un frac

Ella se sienta, tan emocionada con su papel.

Brisa encantadora, violín, violonchelista la la la

Una hermosa canción, violín, violonchelista.

Sus ojos brillan la la la la, sus labios tiemblan la la la la

Cuando aprieta las cuerdas con la mano la la la la

Una musa se inclina sobre su frente allí mismo

porque ha llegado el momento

El pequeño, el director, dará una señal con su batuta

Y ella está inspirada, tocará así.

Brisa encantadora, violín, violonchelista la la la

Eh, secuestrala y wio, hasta el fin del mundo si

Sus ojos brillan, la la la la, que los corazones tiemblen la la la la

Deja que la primavera en el círculo de la muñeca corra salvaje en flores.

Y ella estará conmigo, donde estará conmigo

Y su poliquimia no será mala

Que otro conductor hizo una señal con su batuta

Dos corazones cantarían sí juntos