Parodi - Serdar Ortaç

Anılar seçer insanın yaralı sonunu

Aradan geçen yılların demeye lafı yok

Havadan sudan bahsedip günü oyaladık

O kadar gecikti ki bu aşk seneye tadı yok

Bu kapıdan iyisi de gönüllü geçiyor

Hayat onu bile bile ölümlü seçiyor

Hevesini kıra kıra bi' lokma çocuğun

Eline koz veriyor

O da bunu bile bile yalancı çıkacak

Doğanın özüne göre savaşçı olacak

Yüreğini köle gibi elinde tutanın

Canını çok yakacak

Olursa iki oda bi' ev

Huzur da olur acısı da

Kölen de olur o cadılar

Evine, arabasına

Çok üzücü ama seni arayamadım

Bu geçici parodiye dayanamadım

İkimizi tanımanın acelesi yok

Yüreğimin ikizine yaranamadım

Çok üzücü ama seni arayamadım

Bu geçici parodiy dayanamadım

İkimizi tanımanın acelesi yok

Yüreğimin ikizin yaranamadım

Los recuerdos eligen el final herido

Los años intermedios no tienen nada que decir

Hablamos sobre el clima y el agua y mantuvimos el día ocupado.

Es tan tarde que este amor no tiene gusto para el próximo año

Lo mejor de todo es que los voluntarios pasan por esta puerta.

La vida lo elige deliberadamente mortal

No muerdas el entusiasmo de tu hijo

dando su mano

También será mentiroso sabiendo esto.

Será un guerrero según la esencia de la naturaleza.

El que tiene tu corazón como un esclavo

dolerá mucho

Si hay una casa de dos cuartos

Habrá paz y habrá dolor

Esas brujas también se vuelven tus esclavas

a tu casa, a tu carro

Es tan triste pero no pude llamarte

No pude soportar esta parodia temporal.

No hay prisa por conocernos a los dos.

No pude compensar al gemelo de mi corazón

Es tan triste pero no pude llamarte

No pude soportar esta parodia temporal.

No hay prisa por conocernos a los dos.

No podría ser el gemelo de mi corazón