Eskitilmiş - Sattas

Soğuk yağmurlu bir gün olsun ama evdesin televizyonda bir film

Eski aşkları anlatır sen sadece usulca izlersin

Bir kadın bir adam var terazinin ucunda iki insan

Bir hüzün bir gülmece var aşk dediğin sadece bir kumar

Hep izleriz biz böyle her şeyin eskisini siyah ve beyaz

Eskitilmiş sadece hüzünlü mutluluklar

Benim filmim burada başlar,özne, eylem, drama ve gülmece var

Her şey güzel başlar inanırlar ama kötü rolde de yaşam var

Başta söylenen şarkılar birden istek almayı bırakırlar

Hani aşk dediğin sonuna kadar bağırır,çağırır belki de saçmalar

Hep izleriz biz böyle her şeyin eskisini siyah ve beyaz

Eskitilmiş sadece hüzünlü mutluluklar

Hey dostum iyi dinle bak bağır,çağır, saçmala keyfine bak

İnatçı olmalısın yoksa aşk dediğin filmin sonuna kadar

Önce bir kendine bak, inandıklarına ardından

Sen neye inanırsan inan, her zaman mutlu olmaz ki insan

Eskitme bekleme sen, düştükçe yeniler kendini insan

İnanınca bulunur eskitilmiş mutluluklar…

Es un día frío y lluvioso, pero estás en casa con una película en la televisión.

Habla de viejos amores, solo mira suavemente

Hay una mujer, un hombre, dos personas en la punta de la balanza.

Hay una tristeza, una sonrisa, eso que llamas amor es solo una apuesta

Siempre vemos el viejo así, en blanco y negro

Agotado solo triste felicidad

Mi película comienza aquí, está el tema, la acción, el drama y el humor.

Todo empieza bien, creen, pero también hay vida en un mal papel

Las canciones cantadas al principio de repente dejan de aceptar solicitudes.

Ya sabes, cuando dices amor, grita hasta el final, tal vez sea una tontería

Siempre vemos el viejo así, en blanco y negro

Agotado solo triste felicidad

Oye hombre, escucha bien, grita, llama, mierda, diviértete

Tienes que ser terco o hasta el final de la película llamas amor

Primero mírate a ti mismo, luego en lo que crees.

No importa lo que creas, la gente no siempre es feliz

No esperes a que envejezcas, la gente se renovará a medida que caiga.

La felicidad gastada se puede encontrar cuando crees...