Gölge - Sancak

Uçurumlardan bıraktım omzumdaki naaşı

Silemeden gözümdeki yaşı

Yine benim yüzümden göğsündeki sancı

Ölene dek evimde kiracı

Bu saatten sonra gülüm gelme kendine

Zaten hep cenazede her günüm kendi evimde

Otuza iki basarken tuz misali doğum günümde

Yarama sanki düşmanım harcanan kendi kendime

Gelip bir gün bile kalsan can evimde

Yalnız değilsin kimler peşinde?

Kararttığın bu dünyanın köşesinde

Bn sandığın gölgelerle

Bni kurtar bu demir parmaklıktan

Yine bu hücrede yalnızlık var

Beni sakladığın yerleri sana söyletmek için yalvarmışlar

Beni ele vermez sandım gönlün onu bile kandırmışlar

Çoktan sönmüş güneşim sensin diye beni kör sanmışlar

Beni bulamazlar artık saçlarında

Olamamak kokunda ne acı

Seni bulamazlar, aktın yanağımdan

Silemeden gözümdeki yaşı

Dejé el cuerpo en mi hombro desde los acantilados

Sin borrar las lágrimas de mis ojos

Dolor en tu pecho otra vez por mi culpa

Inquilino en mi casa hasta que muera

Después de este tiempo, no te sonrías

Siempre estoy en el funeral, todos los días en mi propia casa.

Como la sal en mi cumpleaños a los treinta y dos

Mi propia herida como si mi enemigo se gastara en mí

Si vienes y te quedas aunque sea un día, mi vida está en mi casa

No estás solo, ¿quién está detrás de ti?

En la esquina de este mundo oscuro

Con las sombras de tu pecho

Sálvame de esta cerca de hierro

Hay soledad en esta celda otra vez

Te suplicaron que me dijeras dónde me has estado escondiendo

Pensé que tu corazón no me traicionaría, hasta lo engañaron

Creyeron que estaba ciego porque eres mi sol que ya se apagó

Ya no me encuentran en tu cabello

Que dolor en el olor de no poder estar

No te pueden encontrar, fluiste de mi mejilla

Sin borrar las lágrimas de mis ojos