Mizerna cicha - Ryszard Rynkowski

Mizerna, cicha, stajenka licha

Pełna niebieskiej chwały

Oto leżący, przed nami śpiący

W promieniach Jezus mały

Nad nim anieli w locie stanęli

I pochyleni klęczą

Z włosy złotymi, z skrzydła białymi

Pod malowaną tęczą

I oto mnodzy, ludzie ubodzy

Radzi oglądać Pana

Pełni natchnienia, pełni zdziwienia

Upadli na kolana

Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie

Cały świat orzeźiony;

Mądrość Mądrości, Światłość Światłości

Bóg — człowiek tu wcielony!

Oto Maryja, czysta lilija

Przy niej staruszek drżący

Stoją przed nami, przed pastuszkami

Tacy uśmiechający

Pobre, tranquilo, el establo es malo.

Lleno de gloria celestial

Aquí estamos acostados, durmiendo frente a nosotros

El pequeño Jesús en los rayos

Sobre él los ángeles se detuvieron en vuelo

Y, encorvados, se arrodillan

Con cabello dorado, blanco con alas

Bajo un arcoiris pintado

Aquí hay mucha gente pobre

Ella aconseja mirar al Señor

Lleno de inspiración, lleno de asombro

Cayeron de rodillas

Gran sorpresa: cada criatura

Todo el mundo refrescado;

Sabiduría de la Sabiduría, Luz de la Luz

¡Dios - el hombre encarnado aquí!

Aquí está María, un lirio puro

A su lado, el anciano temblando

Se paran frente a nosotros, frente a los pastorcitos

tan sonriente