Yaralandım Ama Ölmedim - Rapozof

Yaralandım ama ölmedim

Yalanlarına hiç gülmedim

Evet, yok hislerim.

Sen hiç görmedin

Bak bu giydiğim benim deli gömleğim

Kal oralarda!

Mutluysan buralara gelme!

Oralarda aklımı görürsen söyle dönsün eve!

Yalnızlığın içinde gecenin üçünde

Uyumaksa en güçü ve bazen en güçsüzüm

Bazen aynalara küsmüşüm, bazen karanlığa

Eve kapanmalara, bir de saklanmalara

Gün gelir önemini yitirir tarihler

O güzel sözler gider, yerine hakaretler

Birden değişir karakterler

Dersin «Yeter!»

O tuttuğun eller artık neşter gibi

Artık içini döktüğü şey de eski bir defterdir

Şarkılarımdan da nefret et, benden ettiğin kadar

Kimse kimseyi artık etmiyor alakadar

Ben anladım «Melek» dediğim olmuş gaddar

Hayat batak.

Elim boktan, açılmış kartlar

Üşüdüm Üsküdar'da bir yaz günü

Başım düşlerimle belada, boğazımda bir düğüm

Söndürün caddelerin lambalarını!

Bu gece beni kimse görmesin, darmadağınım!

Neyse, bi' şekilde kendimi eve attım

Yaktım mumları, duvardaki resmine baktım

İçtiğim viski de çenemi kilitledi

İçimi ısıtsın diye bir sigara yaktım

Bir köşede bayılmışım, kalktım

Baktım camdan dışarı;

her yer karanlık

Bir salaklık edip yine başlamışım sigaraya

Oysa viskiyi de pek sevmezdim aslında

Elim gidiyor telefona, bir yanım «Hadi!»

diyor

Diğer yanım «Sakın yapma!»

Gözümden kaçan son mesajda yazıyor:

«Bu hikâye bitti artık, lütfen anla!»

Estoy herido pero no muerto

Nunca me reí de tus mentiras

Sí, no tengo sentimientos.

nunca has visto

Mira, esta es mi camisa de fuerza que estoy usando

¡permanecer allí!

Si eres feliz, ¡no vengas aquí!

¡Si ves mi mente allí, dile que se vaya a casa!

En soledad a las tres de la noche

Dormir es lo más fuerte y a veces lo más débil.

A veces me ofenden los espejos, a veces en la oscuridad.

Quedarse en casa y esconderse

Un día, las fechas pierden su importancia.

Esas lindas palabras se han ido, reemplazadas por insultos

Personajes que cambian de repente

Tu lección "¡Basta!"

Esas manos que sostienes son como bisturíes ahora

Lo que derrama ahora también es un viejo cuaderno.

Odia mis canciones tanto como me odias a mí

A nadie le importa más

Me di cuenta que eso que yo llamo "Ángel" es cruel

La vida es un pantano.

Mi mano es una mierda, cartas boca arriba

Tengo frío en un día de verano en Üsküdar

Estoy en problemas con mis sueños, un nudo en mi garganta

¡Apaga las farolas!

¡Que nadie me vea esta noche, soy un desastre!

De todos modos, de alguna manera me conduje a casa

Encendí velas, miré tu foto en la pared

El whisky que bebí también me cerró la boca

Encendí un cigarro para calentarme

Me desmayé en un rincón, me levanté

Miré por la ventana;

en todas partes está oscuro

Fui un idiota y volví a fumar.

Sin embargo, tampoco me gustaba mucho el whisky.

Mi mano va hacia el teléfono, una parte de mí dice "¡Vamos!"

dice

El otro lado de mí era "¡No lo hagas!"

En el último mensaje que me perdí dice:

«¡Esta historia ha terminado ahora, por favor, comprenda!»