Odmieniec - Polska Wersja, Joker

Jestem inny od innych, lecz taki jak reszta tu, niby

Dziecko Boga i człowieka, pół na pół, dziwny

Jest mój świat, droga ma to living proof

Znów mam deja vu, znów pcham ten świat w przód

Mienia zawut HNL, skład PW

Proste, że żaden człek, nie układa moich słów

Czynów, snów, rymów, dróg, minut

Sam sobie obieram azymut synu, łooj

Rym do rymu sklejam, świątek, piątek i niedziela

Staram się pozbierać, nie porządek, we łbie nieład

Teraz widzę schemat, teraz wiem kto jest kim

Zły wybrałem autorytet sobie, ODB!

Na szyi krucyfiks, w głowie chęć by zabić

Stąd ten krótki list, Boże wybacz mi nienawiść

Nerwy i że myślę sercem

Nic nie poradzę, jestem odmieńcem

Wiem, pierwsza kwestia — nie ma co się głowić

Kręty jest ten szlak, po którym muszę chodzić

Taki los odmieńca, tak zostało po dziś dzień

Nie wiem czy umiem ze sobą się pogodzić

W umyśle wizje sytuacji złej

Postacie dziwne w ciele mym mają bitwę, dzielę je bo są zbyt inne

Cele mają inne, więc dalej nie wiem kim być chcę

Wiele różnic od ludzi, wiele różni mnie

Różnie mnie postrzegają, nie znając trylogii mych cech

Wcale nie rozkminiają, że talią całą mój byt jest

Autentycznie, żyć lepiej, stabilniej, myśleć jak zwykle

Przez humory złe tracę ambicję

Ja z mym twardym dyskiem iskier nie uniknę

I swe nastawienia pozmieniam nieraz je wyprę

Nie gram tu o miejsca, nie staram się błyszczeć

Niosę los odmieńca, bez szans na pozycję

Poprzez bicie serca wiem jak iść przez życie

Z wnętrza głos do membran, w odbiorcach odbicie

W wersach obraz jest, zobacz co kryje ciąg liter

Inny niż reszta, na pozór nic nie różni się

Wiem, pierwsza kwestia — nie ma co się głowić

Kręty jest ten szlak, po którym muszę chodzić

Taki los odmieńca, tak zostało po dziś dzień

Nie wiem czy umiem ze sobą się pogodzić

Wszyscy są wokół mnie, a w efekcie jestem sam

Coś mi w głowie świta?

Czy to paranoję mam?

Nie wiem czy jestem inny, zbyt często winny jednak

Wpierdalać się w kłopoty, to był tylko przedsmak

Lubiłem błądzić, sądzić, że mi to pomaga

Myślałem, że to jakaś tam równowaga

I że dobra zaprawa będzie i w przyszłości się pozbędzie

Złych nawyków, a jednak kurwa psikus

Trudny dzieciak Jano, rymów konstruktor z bańką spraną

Tak mi się zdaję czasem i kurwa mać, że jestem w jebanym teatrze

Przecież widzę te marionety, co drugi to ślepy

Nie widzi własnej głupoty, i to niby ja mam loty?

Chłopak złoty, do rany przyłóż, ze święcą szukać, chroni go animusz

I nie podskoczysz synuś, takie jaja

Odmienny stan świadomości na to mi pozwala

Jak się nie podoba, to piątka, szufla, strzała

I noga dupa brama, aż zatańczysz kankana

Odmieńcem jestem, i dobrze mi z tym, i tak zostanie jak to, że krecę bibsy

A to że wixy tu mam, to ich wymysły

A ja tam kocham ten stan, bo to nie ich styl!

Wiem, pierwsza kwestia — nie ma co się głowić

Kręty jest ten szlak, po którym muszę chodzić

Taki los odmieńca, tak zostało po dziś dzień

Nie wiem czy umiem ze sobą się pogodzić

Soy diferente a los demás, pero como el resto de aquí, supuestamente

Un hijo de Dios y el hombre, mitad y mitad, extraño

Es mi mundo, el camino lo tiene como prueba viviente

Tengo un deja vu otra vez, estoy empujando este mundo hacia adelante otra vez

HNL propiedad de PW

Es simple que ningún hombre ordena mis palabras

Hechos, sueños, rimas, caminos, minutos

Elijo mi propio azimut, hijo, oh

Me atengo a la rima, navidad, viernes y domingo

Estoy tratando de recomponerme, sin orden, desorden en mi cabeza

Ahora veo el diagrama, ahora se quien es quien

¡Mal yo mismo elegí la autoridad, ODB!

Un crucifijo en el cuello y ganas de matar en la cabeza

De ahí esta breve carta, Dios me perdone el odio.

Nervios y que pienso con el corazon

No puedo evitarlo, soy un inadaptado

Lo sé, el primer punto - no te preocupes

Este camino sinuoso es donde tengo que caminar

Este es el destino de un inadaptado, ha permanecido así hasta el día de hoy.

no se si podre reconciliarme conmigo mismo

En la mente, visiones de una mala situación.

Figuras extrañas en mi cuerpo tienen una batalla, las divido porque son demasiado diferentes

Tienen objetivos diferentes, así que todavía no sé quién quiero ser.

Muchas diferencias de la gente, muchas diferencias para mi

Me perciben diferente, desconociendo la trilogía de mis facciones

No creen para nada que todo mi ser es cintura

Auténticamente, vive mejor, más estable, piensa como siempre

Por mal humor pierdo la ambición

No evitaré chispas con mi disco duro

Y cambiaré mis actitudes y las negaré más de una vez

No estoy jugando por lugares aquí, no estoy tratando de brillar

Llevo el destino de un inadaptado, sin posibilidad de una posición

A través de los latidos de mi corazón, sé cómo pasar por mi vida

Desde adentro, la voz a las membranas, el reflejo en la audiencia

Hay una imagen en los versos, mira lo que esconde la cadena de letras

Diferente al resto, aparentemente nada diferente

Lo sé, el primer punto - no te preocupes

Este camino sinuoso es donde tengo que caminar

Este es el destino de un inadaptado, ha permanecido así hasta el día de hoy.

no se si podre reconciliarme conmigo mismo

Todo el mundo está a mi alrededor y como resultado estoy solo.

¿Algo está amaneciendo en mi cabeza?

¿Estoy paranoico?

No sé si soy diferente, aunque demasiado a menudo culpable

Meterse en problemas fue solo un gusto

Me gustaba errar, pensar que me ayudaba

Pensé que era una especie de equilibrio.

Y que habrá un buen mortero y se deshará de él en el futuro.

Malos hábitos, y sin embargo un puto truco

Niño difícil Jano, constructor rima con una burbuja descolorida

A veces me parece un maldito infierno, estoy en un maldito teatro

Después de todo, veo estos títeres, cada segundo es ciego

Él no ve su propia estupidez, entonces, ¿tengo vuelos?

Un niño dorado, llévalo a la herida, busca a los santos, está protegido por la animosidad.

Y no saltas, hijo, que cojones

Mi estado alterado de conciencia me permite hacerlo.

Si no te gusta es un cinco, una pala, una flecha

Y pie culo portón hasta bailar el cancan

Soy un cambiante, y me siento bien por eso, y lo seguirá siendo si creo baberos.

Y el hecho de que tengo Wixes aquí son sus inventos

¡Y me encanta este estado allí, porque no es su estilo!

Lo sé, el primer punto - no te preocupes

Este camino sinuoso es donde tengo que caminar

Este es el destino de un inadaptado, ha permanecido así hasta el día de hoy.

no se si podre reconciliarme conmigo mismo