Göçük - Peyk

Baba attı cağarasını, bastı doğruldu

Tükürdü avcuna son kez, acık yoğurdu

Vurdu kazmayı bıkkınca, toprağı oydu

İş değildi üç kuruşa, kaderi buydu

Oğul biraz kaytargandı, güç tuttu sapı

Aklı başka yerlerdeydi, ters yeri kazdı

Toprak attı el enseyi, gömdü adamı

Oğulu da kaçamadı, yüzünü tuttu

Göçük indi kanallara, hepsini yuttu

Göçük indi kanallara, hepsini yuttu

Haber indi o haneye, yıkılayazdı

Ana gözün yaşın döktü, ağıta kardı

Gardaşları gömdü tekrar, ağıtı kaldı

Gardaşları gömdü tekrar, ağıtı kaldı

Oğul nettin

Oğul nettin

Oğul nettin sen

Kendin kazıp mezarını

Kendin gömdün sen

Oğul nettin

Oğul nettin

Oğul nettin sen

Kendin kazıp mezarını

Kendin gömdün sen

Sen

Sen

Baba tiró su cagrah, lo pisó y se enderezó.

Escupió en su palma por última vez, amasó yogur

Cuando se cansó de cavar, talló el suelo

No era un trabajo por un centavo, ese era su destino

El hijo era un poco más holgazán, tenía el poder

Su mente estaba en otra parte, cavó en el lugar equivocado

La tierra tiró la mano al cuello, enterró al hombre

Su hijo tampoco pudo escapar, mantuvo la cara

La abolladura aterrizó en los canales, se los tragó a todos

La abolladura aterrizó en los canales, se los tragó a todos

La noticia llego a esa casa, no se podia destruir

Tu madre derramó lágrimas, se lamentó

Sus guardianes lo enterraron de nuevo, su lamento quedó

Sus guardianes lo enterraron de nuevo, su lamento quedó

hijo neto

hijo neto

hijo nettin usted

Cava tu propia tumba

te enterraste a ti mismo

hijo neto

hijo neto

hijo nettin usted

Cava tu propia tumba

te enterraste a ti mismo

Alegre

Alegre