Pencerenden - Pera

Bakıyorsun pencerenden, canın yanmış çok derinden

Süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden

Uyur gibi yapıyorsun, rüyalara dalıyorsun;

Yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun…

Seslenip haykırırken kalbin sökülmüş de

Senden alınmış sanki zorla mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından

Eskimez anılarla eskitip durdun kalbini

Bırak solsun bu dünya, bırak yok olsun yavaşca

Kapını çalar elbet mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Miras por la ventana, estás tan herido

Uno por uno, las penas fluyen de esos ojos.

Finges dormir, sueñas;

Estás respirando contigo mismo como un otoño en tu cara...

Tu corazón es arrancado mientras llamas y gritas

Es como si tu felicidad te fuera arrebatada a la fuerza...

Tu felicidad…

¿Volverá a salir el sol, terminará esta larga noche?

¿Volverá a florecer, volverá esa cálida alegría?

¿Se detendrá esta lluvia interminable, tu rostro triste sonreirá?

No importa, una esperanza es suficiente para respirar...

Miras por tu ventana después de la desaparición

Mantuviste tu corazón viejo con recuerdos eternos

Deja que este mundo se desvanezca, deja que se desvanezca lentamente

Por supuesto que tu felicidad llama a tu puerta...

Tu felicidad…

¿Volverá a salir el sol, terminará esta larga noche?

¿Volverá a florecer, volverá esa cálida alegría?

¿Se detendrá esta lluvia interminable, tu rostro triste sonreirá?

No importa, una esperanza es suficiente para respirar...