Onder De Appelboom - Paul de Leeuw, Metropole Orkest

Ik kwam thuis

't Was een uur of acht

En zeldzaam zacht

Voor de tijd van 't jaar

De tuinbank stond klaar

Onder de appelboom

Ik ging zitten en zat te kijken

Hoe de buurman in z’n tuin

Nog aan 't spitten was

De nacht kwam uit de aarde

Een blauwer wordend licht

Hing in de appelboom

Toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn

De dingen van de dag verdwenen voor de geur van honing

Er lag weer speelgoed in 't gras

En veilig in 't huis lachten de kinderen

In 't pad tot waar ik zat

Tot onder de appelboom

En later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel

Hoorde ik hoe stil en leeg 't aan 't worden was

Gelukkig zat er iemand naast me

Om precies te zijn

Jij was 't die naast me kwam zitten

Onder de appelboom

Zeldzaam zacht en dichtbij

Voor onze leeftijd

Llegué a casa

eran como las ocho

Y rara vez suave

Para la época del año

El banco del jardín estaba listo.

Bajo el manzano

Me senté y me senté a mirar

Cómo el vecino en su jardín

todavía estaba cavando

La noche vino de la tierra

Una luz más azul

Colgado en el manzano

Luego, lentamente, se volvió demasiado bueno para ser verdad.

Las cosas del día desaparecieron por el olor a miel

Había juguetes en la hierba otra vez

Y seguros en la casa los niños se rieron

En el camino hacia donde yo estaba

Hasta debajo del manzano

Y luego escuché las alas de los gansos en el cielo

¿Escuché lo silencioso y vacío que se estaba poniendo?

Por suerte alguien estaba sentado a mi lado.

Para ser preciso

Fuiste tú quien vino a sentarse a mi lado.

Bajo el manzano

Raro suave y cercano

para nuestra edad